SportSite.gr Αθλητικά νέα, ειδήσεις
Λίγα λεπτά μετά την δύσκολη νίκη-ανόδου της δεύτερης ομάδας του Ολυμπιακού κόντρα στο αξιόμαχο Μαρούσι στον πρώτο τελικό των πλέι οφ της Α2, οι περισσότεροι αναλώθηκαν στο τι μέλει γενέσθαι πλέον με τους «ερυθρόλευκους» την νέα σεζόν. Θα παίξει στο πρωτάθλημα; Τι θα αποφασίσουν οι Αγγελόπουλοι; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις; Εύλογα ερωτήματα, αλλά επιτρέψτε μου να σταθώ αρχικά σε αυτό που κατάφεραν ο Δημήτρης Τσαλδάρης, οι παίκτες του, αλλά και οι άνθρωποι της ομάδας που ασχολήθηκαν τα δύο τελευταία χρόνια με αυτό το πρωτόγνωρο, για τα ελληνικά δεδομένα, εγχείρημα.
Μία προσπάθεια που, ιδιαίτερα φέτος, είχε διπλό στόχο και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Διότι σε αντίθεση με τον πρώτο προπαρασκευαστικό χρόνο πέρυσι, που δεν είχε ιδιαίτερο «πρέπει» λόγω της τιμωρίας του -6, αλλά και της πανδημίας που έβαλε πρόωρο τέλος σε όλα τα πρωταθλήματα, οι «ερυθρόλευκοι» την σεζόν που ολοκληρώθηκε, είχαν την «ταμπέλα» του φαβορί. Και πάλι με εμπόδιο τον κορωνοϊό και την αβεβαιότητα, ο προπονητής (σ.σ. άπειρος στο σκληρό πρωτάθλημα της Α2) έπρεπε να διαχειριστεί κυρίως 19χρονους αθλητές και δύο-τρεις έμπειρους, με γνώμονα εκτός από την ατομική βελτίωσή τους την εξασφάλιση μίας εκ των δύο πρώτων προνομιούχων θέσεων.
Χωρίς μάλιστα να γνωρίζουν, ακόμα και χθες που κατάφεραν τελικά να πιούν από το νέκταρ της επίτευξης του στόχου, αν η κατάκτησή τους θα εξαργυρωθεί με την επιστροφή της ομάδας στο πρωτάθλημα της Α1. Όλοι τους, κατάφεραν να διαχειριστούν την πίεση και ένα… αόρατο «πρέπει» που υπήρχε πάνω από τα κεφάλια τους, να ξεπεράσουν κάποια σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους, αρκετούς τραυματισμούς και να κάνουν το καθήκον τους. Έφεραν εις πέρας την αποστολή τους και πλέον η… μπάλα περνάει στα χέρια των ιδιοκτητών της ομάδας, αλλά και σε αυτών που κατέχουν τις τύχες του ελληνικού μπάσκετ και οφείλουν να πράττουν με μοναδικό γνώμονα το κοινό συμφέρον.
Το όνομα «Ολυμπιακός» μπορεί για κάποιους που δεν παρακολουθούσαν τακτικά το πρωτάθλημα να ήταν από μόνο του αρκετό για να κερδηθεί το εισιτήριο της ανόδου, όμως πολλές φορές λειτούργησε ως «βαρίδι» στα πόδια των παικτών. Διότι πλην των πολύπειρων και σημαντικών Τσόχλα, Μελισσαράτου και Παπαδιονυσίου, πολύ «κουπί» τράβηξαν άπειρα παιδιά όπως οι Νικολαϊδης (σ.σ. το μεγαλύτερο κέρδος της 2ης ομάδας για το μέλλον), Κολοβέρος, Σκουλίδας, Χρηστίδης, Καμπούρης, Μωραίτης, Κουρτίδης, αλλά και οι άλλοι νεαροί που πλαισίωσαν την προσπάθεια. Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν που τα κατάφεραν, έχοντας πλέον ισχυρές εικόνες-παραστάσεις για την συνέχεια της καριέρας τους, αλλά και ένα σημαντικό παράσημο.
Κόντρα στην προπαγάνδα και τα ανυπόστατα σενάρια περί αγοράς ΑΦΜ, εισόδου στην Α1 από το… παράθυρο, wild card και άλλα τέτοια που ουδεμία σχέση είχαν με την πραγματικότητα και ποτέ δεν απασχόλησαν την ΚΑΕ, ο Ολυμπιακός κέρδισε μέσα στο γήπεδο την άνοδό του. Έχει λοιπόν την ευκαιρία, μετά τον ηθελημένο υποβιβασμό του πριν δύο χρόνια, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να αλλάξει κάτι σε αυτό το ρημάδι το ελληνικό μπάσκετ, να επιστρέψει στην μεγάλη κατηγορία. Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, τίποτα δεν είναι δεδομένο, ούτε έχει παρθεί κάποια απόφαση. Μέσα στον Ιούλιο-Αύγουστο οι «ερυθρόλευκοι» μπορούν να καταθέσουν τον φάκελό τους, όμως αυτό δεν είναι δεσμευτικό για το τι θα πράξουν τελικά τον Σεπτέμβριο. Από το τι θα εξαρτηθεί είναι λίγο-πολύ γνωστό, όμως η κατάσταση έχει διαμορφωθεί ως εξής:
Στην πράξη, η διοίκηση που κατέστρεψε τα πάντα στο διάβα της είναι ακόμα στην θέση της έστω και… υπηρεσιακά. Τα νομικά της τερτίπια, η λατρεία στην… καρέκλα για να σωθεί ο,τιδήποτε αν σώζεται από την θητεία δεκαετιών, η σχεδόν μονόπλευρη στήριξη από όσους ευνοήθηκαν από τα πεπραγμένα της και η αδυναμία-φόβος της Πολιτείας να επιβάλει τον νόμο που η ίδια θέσπισε, παίρνοντας ριζικές αποφάσεις, έχουν δώσει μια παράταση ζωής. Το ότι αυτή ισοδυναμεί με το ότι το άθλημα στην χώρα βυθίζεται ολοένα και περισσότερο σε τέλμα, ουδόλως τους απασχολεί, αφού από ένα σημείο και μετά, το μόνο που δεν τους ενδιέφερε ήταν το μπάσκετ. Η ουσία όμως είναι πως όλες οι ενδείξεις συνηγορούν πως όταν και όποτε γίνουν αυτές οι εκλογές (αν γίνουν υπό νορμάλ συνθήκες) θα πάρουν τον δρόμο που τους… πρέπει.
Επειδή λοιπόν κάποιοι ηθελημένα στην περίπτωση που ο Ολυμπιακός αποφασίσει να επιστρέψει πριν την αλλαγή της διοίκησης θα μιλήσουν για «κωλοτούμπα», η αλήθεια είναι πως τίποτε δεν είναι ίδιο, μετά την κίνηση του να αποχωρήσει από το πρωτάθλημα. Δεν είναι ίδιο το ίδιο το προϊόν, που δύσκολα θα αντέξει για έναν ακόμα χρόνο χωρίς την παρουσία του. Επίσης, εφόσον οι εκλογές έχουν προκηρυχτεί για τον Σεπτέμβριο και η πλευρά της ομοσπονδίας διαρρηγνύει τα ιμάτιά της ότι θα διεξαχθούν οπωσδήποτε, η έναρξη του πρωταθλήματος θα βρει την ΕΟΚ με νέα διοίκηση. Άρα καμία κυβίστηση από πλευράς Ολυμπιακού, εκτός αν όλοι αυτοί που προλειαίνουν το έδαφος, γνωρίζουν καλύτερα από εμάς πως δεν θα γίνουν ούτε τον Σεπτέμβριο…
Την ίδια ώρα, ιστορικές ομάδες λόγω της μείωσης εσόδων και ενδιαφέροντος καλούνται να διαχειριστούν πολλά ban και η συμμετοχή τους την νέα σεζόν είναι στον «αέρα». Παράλληλα, ο βασικός αιμοδότης της Basket League η ΕΡΤ, έχει ξεκαθαρίσει πως τα χρήματα θα είναι περισσότερα μόνο με την παρουσία του Ολυμπιακού. Που έχασε και ο ίδιος αρκετά χρήματα από την διετή αυτή απουσία, εις γνώση του, αλλά άντεξε. Και θα αντέξει, ακόμα και αν πάρει απόφαση να μείνει στην κατώτερη κατηγορία. Ανεξάρτητα λοιπόν με το τι ισχύει για τους πειραιώτες, θεωρώ πως από την στιγμή που επέστρεψαν με τον πιο σωστό και δίκαιο τρόπο, είναι μία τεράστια ευκαιρία για το ίδιο το ελληνικό μπάσκετ, τις ομάδες και αυτούς που αποφασίζουν, να κάνουν τα πάντα για να βοηθήσουν προς την κατεύθυνση της επιστροφής.
Στα περιβόητα συμβούλια του ΕΣΑΚΕ το 2019, οι περισσότεροι δεν κατάλαβαν τι διακυβεύεται. Δεν διάβασαν καν τις προτάσεις του Ολυμπιακού για βελτίωση του προϊόντος, που δεν αφορούσαν μόνο την περίφημη διαιτησία, αλλά ήταν πολύ πιο πολύπλευρες και ευεργετικές. Πολλοί από αυτούς δεν υφίστανται πλέον στον χώρο και οι ομάδες τους είναι στα τοπικά. Άλλοι θα είχαν καταλήξει εκεί αν δεν ζούσαμε στην Ελλάδα ή δεν είχαν ως σύμμαχο το brand name τους. Αν λοιπόν κωφεύσουν και τώρα και δεν μπουν σε διαδικασία να προβούν στις αλλαγές που πρέπει για να διευκολύνουν την κανονικότητα, θα είναι για δεύτερη φορά άξιοι της μοίρας τους.
Είναι η στιγμή που το επικοινωνιακό κομμάτι πρέπει να αφεθεί κατά μέρους από όλες τις πλευρές και να επιδιώξουν άπαντες την ουσία. Διότι από αυτή την απόφαση, κόστος και μάλιστα μεγάλο (και οικονομικό) είχε και ο Ολυμπιακός, όμως πάντα αυτός που αντιδρά λογικό είναι να έχει απώλειες. Τις γνωρίζει, τις βίωσε, αλλά είδε και την προσπάθειά του να δικαιώνεται. Οι δεκάδες και από διαφορετικά μέτωπα αντιδράσεις για την διαιτησία και όχι μόνο, είναι ένα ενδεικτικό δείγμα. Από την στιγμή που, ανεξαρτήτως τι γνώμη έχει ο καθένας, ο προπονητής και οι παίκτες θέλουν αγώνες πρωταθλήματος και θεωρούν πως βοηθούν στον ρυθμό για τον βασικό στόχο της Ευρωλίγκας, είναι το ισχυρότερο κίνητρο. Μετά έρχεται η διεκδίκηση τίτλων, που ασφαλώς και «τρέφουν» οργανισμούς όπως ο Ολυμπιακός.
Το παραπάνω επιχείρημα, παύει να υφίσταται βέβαια αν η επιστροφή συνοδευτεί με την ίδια αντιμετώπιση από τα κέντρα αποφάσεων. Η ΚΑΕ, για τους δικούς της λόγους δεν ασχολείται με τις εκλογές ενεργά, δεν στηρίζει κάτι, ούτε θέλει να δημιουργήσει μία… δική της κατάσταση. Αυτή είναι η… ελληνική λογική, όμως από την πρώτη στιγμή της ενασχόλησής τους με την ομάδα οι Αγγελόπουλοι διάλεξαν τον διαφορετικό δρόμο. Και πάλι με κόστος, αλλά με υπερηφάνεια. Η απουσία τα δύο τελευταία χρόνια, εξασφάλισε στην ομάδα και τον κόσμο της την ηρεμία, και για πολλούς αυτό είναι ανεκτίμητο. Όμως αυτή την στιγμή, η προσδοκώμενη αλλαγή δείχνει να είναι προ των πυλών, αρκεί να βοηθήσει, για να βοηθηθεί το ίδιο το υγιές κομμάτι του μπάσκετ…
Το σίγουρο είναι πως, εκτός του ότι πρόκειται για μία ιστορική καμπή-απόφαση, για τον Ολυμπιακό, αλλά και για ολόκληρο το οικοδόμημα του αθλήματος στην Ελλάδα, οι «ερυθρόλευκοι», έχουν πετύχει ήδη αυτό που ήθελαν και αυτό θα το καρπωθούν ΟΛΟΙ στο άμεσο μέλλον…
