SportSite.gr Αθλητικά νέα, ειδήσεις
Αποφεύγοντας τα γνωστά κλισέ τύπου… “η Ευρώπη είναι ο καθρέφτης του ελληνικού ποδοσφαίρου” και χωρίς να θέλω να εμφανιστώ αιρετικός, αλλά ρε αδερφέ, πραγματικά, ποιος ασχολείται με το ελληνικό πρωτάθλημα;
Ασφαλώς και παίζει ρόλο το αν θα βγεις στο πρωτάθλημα πρώτος ή δεύτερος, ή αν θα μείνεις τρίτος ή τέταρτος, αλλά στην πραγματικότητα λίγη σημασία έχει: Σε όποια θέση και αν τερματίσεις, όποιο ευρωπαϊκό εισιτήριο και αν πάρεις, πρέπει να το τιμήσεις παλεύοντας για την διάκριση.
Η διάκριση είναι άλλωστε αυτή που απουσιάζει σε μόνιμη βάση.
Τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία, οι ελληνικές ομάδες έχουν να καυχιούνται μόνο για κάτι σκόρπιες νίκες επί μεγάλων αντιπάλων. Οκέι, σε ένα ματς μπορεί να κάνεις την υπέρβασή σου. Λίγο με την έδρα σου, λίγο επειδή ο μεγάλος αντίπαλος κατέβηκε αδιάφορος ή με τα δεύτερα, λίγο επειδή τον πέτυχες σε αγωνιστική κρίση, λίγο επειδή σε υποτίμησε… Ποτέ όμως επειδή είσαι πραγματικά ισχυρή ομάδα που μπορείς να τους κοιτάξεις στα μάτια! Να μην μιλήσουμε για τις… “περήφανες ήττες” όπου υποτίθεται τους κοίταξες στα μάτια αλλά έχασες, ή για την… “UEFA mafia” που σε έσφαξε, ενώ άξιζες δήθεν να νικήσεις…
Ο μεγάλος αντίπαλος που μια φορά στο τόσο νικάς, θα είναι πάντα μεγάλος, γιατί αύριο-μεθαύριο θα τον δεις σε κάποιον ευρωπαϊκό τελικό. Εσύ θα μείνεις πάντα μικρός, γιατί θα έχεις μόνο να θυμάσαι ότι κάποτε τον νίκησες…
Τέτοιου τύπου νίκες έχουν κάνει όλοι, άλλοι λιγότερες άλλοι περισσότερες. Πορεία και αληθινή διάκριση, όμως, κανείς, εδώ και πολλά χρόνια.
Δεν υπάρχει ελληνική ομάδα που να μπορεί να υποστηρίξει ότι είναι ένας δυνατός ευρωπαϊκός σύλλογος, ένας αντίπαλος που οι άλλοι φοβούνται. Καμία! Όπως πανηγυρίζουν οι ελληνικές ομάδες όταν κληρώνονται με δήθεν βατούς αντιπάλους, έτσι πανηγυρίζουν και οι αντίπαλοι που απέφυγαν κάποια σοβαρή ευρωπαϊκή ομάδα και έπεσαν με την ελληνική.
Λείπει η διάκριση λοιπόν. Τι σημαίνει διάκριση; Διάκριση σημαίνει να περνάς από τον όμιλο του Europa League και να μην αρκείσαι σε αυτό συμμετέχοντας απλά στη φάση των 32. Διάκριση είναι να φτάνεις στους 16 και στους 8.
Διάκριση σημαίνει να περνάς τον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ και να συμμετέχεις στη φάση των 16 ελπίζοντας ότι θα πέσεις σε κάποιον από τους πιο βατούς που προκρίθηκαν. Και αν δεν περάσεις στους 16, να βγαίνεις σίγουρα 3ος για να συνεχίσεις στο Europa League. Όχι όμως για την απλή συμμετοχή, αλλά για να διακριθείς σε αυτό, κοιτάζοντας προς τους 16 ή τους 8.
Αυτά σημαίνουν διάκριση. Τα υπόλοιπα είναι της πλάκας, ή έστω για να χαίρεσαι 2-3 μέρες που νίκησες κάποιον ισχυρό…
Οι μεμονωμένες και σκόρπιες νίκες επί μεγάλων αντιπάλων δεν προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό. Όχι μόνο βαθμολογικά, στο ranking της UEFA, αλλά -κατ’ εμέ- ούτε καν στο πρεστίζ. Μόνο εσύ θα τις θυμάσαι και ο επικοινωνιακός μηχανισμός των ομάδων που θα φροντίζει να στις θυμίζει για να μην πέσεις σε κατάθλιψη. Ο μεγάλος σύλλογος που έτυχε να ηττηθεί από σένα, δεν θα σε θυμάται καν!
Η διάκριση, η πορεία είναι αυτή που φέρνει βαθμούς και πρεστίζ. Και εκεί πρέπει να εστιάσουν οι ομάδες.
Το πρωτάθλημα πρέπει να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, αφορά μόνο τον μικρόκοσμο μας. Πρέπει η Ευρώπη να λειτουργεί σε βάρος του πρωταθλήματος και όχι το πρωτάθλημα σε βάρος της Ευρώπης! Άλλωστε σε λίγο καιρό, δεν θα παίζει και ιδιαίτερο ρόλο η θέση που θα τερματίζεις. Γιατί βαθμολογικά στην Ευρώπη, έχουμε βουλιάξει…
Μπροστά μας θα βρούμε την πρόκληση που ονομάζεται Conference League. Ξέρετε, εκεί που θα παίζουν τα… λιμά της Ευρώπης.
Επειδή ακριβώς θα παίζουν τα λιμά, ικανές είναι οι ελληνικές ομάδες να το σνομπάρουν κι αυτό. Όπως σνομπάρουν -άκουσον άκουσον- το Europa League.
Αυτό θα είναι και το μεγαλύτερο έγκλημα. Οι ελληνικοί σύλλογοι οφείλουν από τώρα να θέσουν στόχο για σοβαρή διάκριση στο Conference, ακόμα και για συμμετοχή σε τετράδα ή σε τελικό! Πάνω σε αυτό θα πρέπει να προετοιμαστούν.
Μόνο βάζοντας έναν τέτοιο στόχο θα δουν οφέλη και οι σύλλογοι ατομικά και το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα.
Ας αποβάλλουν επιτέλους οι ελληνικές ΠΑΕ την μίζερη νοοτροπία του να είσαι πρώτος στο χωριό. Ας σε γνωρίσει επιτέλους λίγο και η πόλη!
