Η 12η Μαΐου του 2013, έμελε να είναι για τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του η μέρα που… βάφτηκε ερυθρόλευκος ο Τάμεσης. Σε μία από τις εκβολές του πανέμορφου ποταμού του Λονδίνου, είναι χτισμένη η επιβλητική «O2 Arena», όπου ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του έγραψαν μία ακόμα χρυσή σελίδα στην ιστορία της ομάδας.

Του Νίκου Ζέρβα

Το θαύμα της Κωνσταντινούπολης έναν χρόνο παρά μία ημέρα πριν, επισφραγίστηκε με το δεύτερο συνεχόμενο τρόπαιο Ευρωλίγκας και τρίτο συνολικά για τους πειραιώτες, κάτι που καμία ελληνική ομάδα δεν έχει καταφέρει, όπως και ελάχιστες ευρωπαϊκές. Σε ένα Final Four, αλλιώτικο από τα άλλα, λόγω και του τόπου διεξαγωγής, ο Ολυμπιακός κατάφερε να φτάσει στο πικ της απόδοσής του εκείνη την σεζόν την κατάλληλη στιγμή. Έπαιξε καταπληκτικό μπάσκετ, χωρίς να αφήσει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης από τους αντιπάλους του σε ημιτελικό (ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και τελικό (Ρεάλ Μαδρίτης).

Το sprotfm.gr ήταν στο Λονδίνο και θυμάται δέκα χαρακτηριστικές στιγμές, αγωνιστικές και μη, που «σημάδεψαν» εκείνο το εκπληκτικό για τον Ολυμπιακό πενθήμερο στην αγγλική πρωτεύουσα.

Μια… οικογένεια στο τσάρτερ

Ένας από τους βασικούς λόγους της αποφόρτισης των παικτών ενόψει των αγώνων στο Final Four, ήταν η απόφαση διοίκησης και προπονητή να ταξιδέψουν μαζί με την ομάδα τα μέλη των οικογενειών των παικτών. Η ατμόσφαιρα στο ταξίδι ήταν οικεία για όλους, με τους παίκτες να έχουν κοντά τα αγαπημένα τους πρόσωπα, λίγες ώρες πριν απομονωθούν στο ξενοδοχείο και μπει στην τελική ευθεία η αγωνιστική και τακτική προετοιμασία για τα παιχνίδια. Το τετράωρο της πτήσης ήταν λοιπόν ευχάριστο και ξεχωριστό, κάτι που σε μεγάλο βαθμό βγήκε στο παρκέ και δεν επηρέασε σε καμία περίπτωση την συγκέντρωση των «ερυθρόλευκων», πριν τις τελικές μάχες.

Λονδίνο, μια… αντι-μπασκετική πόλη

Σε αντίθεση με άλλες πόλεις που έχουν γίνει Final Four, η επιλογή της Ευρωλίγκας να διεξαχθεί η τελική φάση της διοργάνωσης και μάλιστα για δύο σερί χρονιές (η απόφαση άλλαξε) αποδείχθηκε ατυχής. Το Λονδίνο δεν θύμιζε σε τίποτα εκείνες τις ημέρες πως θα διεξαχθούν αγώνες μπάσκετ και μόνο αν πλησίαζες στην Fun Zone αλλά και το γήπεδο, έβλεπες δυο-τρεις αφίσες για το γεγονός και έπαιρνες… κλίμα. Το στοίχημα να «ανοίξει» η αγγλική αγορά για το μπάσκετ, μάλλον είχε χαθεί πριν καν μπει…

Ημιτελικός-παράσταση σε μισοάδειο γήπεδο

Η παραπάνω διαπίστωση, πήρε σάρκα και οστά λίγο πριν το τζάμπολ του πρώτου χρονικά ημιτελικού Ολυμπιακός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Οι άγγλοι φίλαθλοι είχαν γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη στην διοργάνωση, με αποτέλεσμα όταν άρχισε το παιχνίδι, στην επιβλητική O2 Arena να μην υπάρχουν περισσότεροι από 4-5000 άνθρωποι. Το… σοκ όλων όσοι ήταν στο γήπεδο ήταν τεράστιο, ενώ η προσέλευση, κυρίως των οπαδών του Ολυμπιακού, άρχισε να κυλάει και να φτάνει σχεδόν στις 9000 μετά το πρώτο δεκάλεπτο, λόγω του ότι τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας των Άγγλων, καθυστέρησαν σημαντικά την είσοδο πολλών θεατών έγκαιρα στις εξέδρες.

Την Κυριακή όπου έγινε ο μεγάλος τελικός, η κατάσταση… σώθηκε κάπως από την έξτρα προσέλευση Ελλήνων φιλάθλων λόγω της συμμετοχής του Ολυμπιακού, αλλά και από τα εισιτήρια που δίνονται έναντι 10 Λιρών (!) έξω από το γήπεδο σε Άγγλους. Οι περισσότεροι, είχαν πάει απλά για βόλτα στο κτίριο του γηπέδου που περιλαμβάνει καφέ, εστιατόρια και σινεμά, και μπήκαν στο γήπεδο σχεδόν… τσάμπα, από απλή περιέργεια για το τι είναι το μπάσκετ!

Το «ματ» του Μπαρτζώκα στον Μεσίνα

Σε αγωνιστικό επίπεδο, ο Ολυμπιακός ένα χρόνο μετά τον τελικό με την ΤΣΣΚΑ, την αντιμετώπισε αυτή την φορά στον ημιτελικό. Παρότι αουτσάιντερ, την νίκησε κατά κράτος, επικρατώντας με άνεση 69-52. Ο κόουτς Μπαρτζώκας έδωσε προπονητικό ρεσιτάλ επιθετικού εγκλωβισμού της πολυτάλαντης ρωσικής ομάδας, με τους «ερυθρόλευκους» να την κρατούν στους 52 πόντους, με μόλις 8 ασίστ! Οι «ερυθρόλευκοι» στήνουν ένα πραγματικό αγωνιστικό πάρτι στο παρκέ, τελειώνοντας ουσιαστικά την πρόκριση στο τρίτο δεκάλεπτο, όπου κρατούν την ΤΣΣΚΑ στους 8 πόντους.

«Κλειδί» οι… ρολίστες

Ο Ολυμπιακός στην διετία που κατέκτησε τους τίτλους στην Ευρωλίγκα, είχε μεν ηγέτη και πρώτο βιολί τον Βασίλη Σπανούλη, όμως ήταν ο ορισμός της ομάδας και έπαιρνε πράγματα από σχεδόν όλους τους παίκτες. Η συμβολή για παράδειγμα των Σερμαντίνι, Άντιτς και του Περπέρογλου που ερχόταν από τον πάγκο ήταν καθοριστική σε ημιτελικό και τελικό. Ακόμα και ο 12ος παίκτης, νεαρός τότε, Δημήτρης Κατσίβελης, τίμησε και με το παραπάνω με τις άμυνές του τα πεντάλεπτα συμμετοχής που πήρε. Εκεί που όλοι περίμεναν και δικαίως Σπανούλη, Πρίντεζη, Παπανικολάου και Χάινς, έρχονταν στην… στροφή οι προαναφερθέντες και συνέβαλαν στα μέγιστα στις νίκες.

Η σιγουριά του Γκατζούλη

Η συμβολή του γυμναστή της ομάδας στην εκπληκτική πορεία της ομάδας και την σταδιακή της βελτίωση προς το Final Four έχει καταγραφεί και επισημανθεί. Ο Ανδρέας Γκατζούλης είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων που αποφεύγει να μιλάει πολύ, όμως στα… πηγαδάκια μετά τον ημιτελικό και πριν τον τελικό, έκανε εντύπωση η σιγουριά που έβγαζε ότι στον τελικό ο Ολυμπιακός θα παίξει ακόμα καλύτερο μπάσκετ και θα πάρει το τρόπαιο. Λίγες ώρες αργότερα, η πρόβλεψή του επιβεβαιωνόταν με πανηγυρικό τρόπο…

Η βόλτα στο hyde park

Οι παραδόσεις και τα… γούρια τηρήθηκαν πριν τον τελικό και στο Λονδίνο. Μετά τις βόλτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς σε Ρώμη και Κωνσταντινούπολη την ημέρα του αγώνα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του επέλεξαν μετά τα πρωινά σουτ η ομάδα να κάνει βόλτα στο καταπράσινο Hyde Park. Άπαντες περπάτησαν και ήπιαν καφέ για να ηρεμήσουν με το κλίμα να αποφορτίζεται εντελώς και τις μπαταρίες να γεμίζουν πριν το τελευταίο σαρνατάλεπτο του τίτλου.

Ο… προφήτης Σπανούλης

Ο αρχηγός ήταν άστοχος στον ημιτελικό με 3/12 σουτ, όμως η παραγωγικότητά του δεν χρειάστηκε έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς. Στις συνεντεύξεις του Σαββάτου, μιλώντας ζωντανά στον αέρα του Σπορ FM 94,6, ερωτηθείς αν μπορεί ο Ολυμπιακός μετά το χαμηλό σκορ του ημιτελικού να νικήσει την Ρεάλ σε υψηλότερο σκορ και εντελώς διαφορετικό ρυθμό, αποκρίθηκε: «Είναι δεδομένο πως για να νικήσουμε θα πρέπει να παίξουμε με άλλον τρόπο. Η Ρεάλ είναι άλλη ομάδα. Θα πρέπει να σκοράρουμε περισσότερο και να προσαρμοστούμε σε πιο γρήγορο ρυθμό. Αν με ρωτάς αν μπορούμε να το κάνουμε, ασφαλώς και μπορούμε».

Το τελικό 100-88, επιβεβαίωσε και τις εκτιμήσεις για το πώς θα πάει το παιχνίδι, αλλά και την σιγουριά του Σπανούλη, ο οποίος μετά από ένα στείρο πρώτο ημίχρονο, έδωσε ένα προσωπικό ρεσιτάλ. Με 3/3 τρίποντα στην αρχή του τρίτου δεκαλέπτου, έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης, με το κοντέρ να σταματάει στους 22 πόντους. Ένας ακόμα τίτλος MVP του Final Four αναπαύτηκε μετά τον τελικό στα χέρια του…

Η συμβολή του Λο

Η αξία του Έισι Λο και το πόσο «κούμπωνε» με την υπόλοιπη περιφέρεια του Ολυμπιακού, είχαν εκτιμηθεί πολύ νωρίτερα από την συμμετοχή στο Final Four του Λονδίνου. Ο τραυματισμός του πριν τον τελικό της Κωνσταντινούπολης του στέρησε ουσιαστικά την συμμετοχή και στην Αγγλία, ήρθε η ώρα της λύτρωσης για τον Αμερικανό γκαρντ, παρόλο που αγωνίστηκε με ένα προβληματάκι στο αυτί που προέκυψε μετά την πτήση.

Οι εμφανίσεις του στην Ο2 Arena ήταν κομβικές και απολαυστικές. Ειδικά στον τελικό, ο Λο έκανε πράγματα και θάματα με 20 πόντους, 5 ριμπάουντ, ισάριθμες ασίστ, 8 κερδισμένα φάουλ και μόλις ένα λάθος σε 34 λεπτά συμμετοχής. Συγκέντρωσε 31 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης και ήταν ο πολυτιμότερος του τελικού. Αξέχαστες εκτός από τις εμφανίσεις του, θα μείνουν και οι πολύ όμορφες-στοργικές στιγμές που είχε με την μικρή κόρη του.

Ο κυρίαρχος Χάινς

Τελευταία, αλλά πολύ σημαντική ανάμνηση είναι η επιβλητική παρουσία του Κάιλ Χάινς και στα δύο παιχνίδια στο Λονδίνο. Ο Αμερικανός σέντερ κυριάρχησε σε όλα τα επίπεδα απέναντι στους ψηλούς των ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ, πρόσφερε ένα εξαιρετικό highlight με την εξωπραγματική τάπα στον Μίροτιτς σε αιφνιδιασμό της «βασίλισσας» και τελείωσε το Final Four με 12,5 πόντους, 7,5 ριμπάουντ, 1,5 ασίστ και 1,5 κόψιμο μέσο όρο σε 22,5 λεπτά συμμετοχής ανά παιχνίδι.

Ο προ διετίας άγνωστος στο ευρύ κοινό undersized σέντερ, υπέγραφε συμβόλαιο υπεροχής στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και έμελε μέχρι και σήμερα να γίνει μόνιμος κάτοικος Final Four και συλλέκτης τίτλων με την ΤΣΣΚΑ και την Αρμάνι. Το ρεπορτάζ της εποχής μάλιστα, ανέφερε πως η τελική συμφωνία του ατζέντη του με την ρωσική ομάδα, έλαβε σάρκα και οστά επί αγγλικού εδάφους…

Υ.Γ.: Ως επιστέγασμα του θριάμβου, θα μπορούσε να μπει η υποδοχή και το… παραλήρημα από χιλιάδες κόσμου στο αεροδρόμιο “Ελευθέριος Βενιζέλος” και στο ΣΕΦ μετά την άφιξη της ομάδας στην Ελλάδα. Μαζί με το… μπουγέλο στον κόουτς Μπαρτζώκα στην συνέντευξη Τύπου του τελικού που διεκόπη από τους παίκτες του, είναι δύο ακόμα στιγμές που θα μείνουν αξέχαστες, όσα χρόνια και αν περάσουν.