SportSite.gr Αθλητικά νέα, ειδήσεις
Στην πρώτη χρονιά που ο Ολυμπιακός βιώνει την… απραξία λόγω της απόφασής του να μην αγωνίζεται στην Α1 (πέρυσι λόγω πανδημίας ίσχυσε για όλους), οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, περίμεναν πως θα έχει τελειώσει με τις μεταγραφικές του υποθέσεις το αργότερο μέχρι τον… Μάιο. Κάτι τέτοιο ήταν ανέφικτο για μία σειρά από λόγους (εν εξελίξει πρωταθλήματα, ΝΒΑ, ισχυρός ανταγωνισμός, άγνοια για το αν η ομάδα θα επιστρέψει στο πρωτάθλημα), ενώ με την λήξη της σεζόν, τα σημαντικότερα ίσως πρόσωπα για την υλοποίηση του σχεδιασμού, πέρασαν μεγάλη περιπέτεια με τον κορωνοϊό.
Ευτυχώς αυτά ξεπεράστηκαν και πλέον ο Ολυμπιακός έχει φουλάρει για την ενίσχυση του. Η πρώτη πρόταση που έγινε ήταν για την θέση «5» στον Τζοκ Λαντέιλ, ο οποίος όμως επέλεξε να περιμένει μέχρι τον Αύγουστο το ΝΒΑ. Οι «ερυθρόλευκοι» ενεργοποίησαν την εναλλακτική τους λύση που ήταν ο Μουσταφά Φαλ, με τον Γάλλο σέντερ να είναι μία ανάσα, αν όχι κλεισμένος. Τσέκαραν παράλληλα την περίπτωση του Ταρίκ Μπλακ, σκέφτηκαν και τον Οθέλο Χάντερ, όμως ο κόουτς Μπαρτζώκας, γνωρίζοντας πως το μπάσκετ έχει επιστρέψει για τα καλά πλέον στους σέντερ-δεινόσαυρους, κατέληξε στον παίκτη της Βιλερμπάν. Η καλή του παρθενική σεζόν στην Ευρωλίγκα, σε συνδυασμό με το ότι τα χαρακτηριστικά του αθλητικού σέντερ τα διαθέτει ο Χασάν Μάρτιν, κάνουν αυτή την κίνηση ιδανική και απόλυτα ταιριαστή.
Πολλοί, αναρωτήθηκαν, σε κάποιο βαθμό εύλογα, πως γίνεται από τον Λαντέιλ να καταλήγει ο Ολυμπιακός στον Φαλ, καθώς τα χαρακτηριστικά τους είναι εντελώς διαφορετικά. Το ίδιο μπορεί να πει κανείς και με τις επιλογές στα γκαρντ, καθώς για παράδειγμα άλλα πράγματα κάνει στο παρκέ ο Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος ο οποίος ήταν ο πρώτος στόχος, αλλά ο Τόμας Γουόκαπ (κοντά στο να συμφωνήσει) και άλλο π.χ. οι Λορέντζο Μπράουν και Κόρεϊ Γουόλντεν που ακολουθούν τον Αμερικανό της Ζαλγκίρις ως εναλλακτικές. Η απάντηση είναι απλή και πηγάζει κυρίως από την ανάγκη των «ερυθρόλευκων» να αποφύγουν αυτή την φορά παίκτες-στοιχήματα και να επενδύσουν σε παιγμένους και αποδεδειγμένα ικανούς στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρωλίγκας.
Ο κόουτς Μπαρτζώκας, βλέποντας προφανώς πως, ιδιαίτερα στην περιφέρεια, οι διαθέσιμες λύσεις είναι μετρημένες στα δάκτυλα των δύο χεριών, ορθώς δημιούργησε μία λίστα για κάθε θέση με προτεραιότητα και περιμένει. Δεδομένα όταν κλείσει το «1» και το «5», θα γίνει πιο… επιλεκτικός. Αρχικά για τον βασικό του σούτινγκ γκαρντ και εν συνεχεία ίσως σε έναν πιο ταιριαστό με τα δύο σέντερ του 4αρό-5άρι. Εκεί θα κοιτάξει τα χαρακτηριστικά να ταιριάζουν περισσότερα και να αλληλοσυμπληρώνουν τις επιλογές του, όμως για τον πλέι μέικερ που θα πλαισιώσει τον Σλούκα (πιο ταιριαστός στα δικά μου μάτια ο Γουόκαπ απ’ ότι ο Γκος και απορώ γιατί δεν αποκτήθηκε πέρυσι ο άσος της Ζαλγκίρις) και τον σέντερ που θα μπει δίπλα στον Μάρτιν, δεν είχε αυτή την πολυτέλεια.
Ορθώς λοιπόν ο Ολυμπιακός έχει επιλέξει να πάρει καλούς παίκτες και στην συνέχεια να κοιτάξει να τους ταιριάξει αγωνιστικά. Θα μπορούσε να ακολουθήσει έναν διαφορετικό δρόμο, όμως το ρίσκο θα ήταν μεγαλύτερο. Όταν για παράδειγμα είπε οριστικά «όχι» ο Λαντέιλ, θα μπορούσε να πάει σε έναν παίκτη Eurocup ή Τσάμπιονς Λιγκ με παρόμοια χαρακτηριστικά (π.χ. τον Ντίλαν Οσετκόφσκι της Ούλμ). Προτίμησε όμως ορθώς να αναπροσαρμόσει το πλάνο του και να «γεμίσει» την ρακέτα του με κάτι πιο δοκιμασμένο και κυρίως με το μυαλό του στο πως θα διακριθεί ακόμα περισσότερο στην Ευρωλίγκα.
Αυτό, δεν σημαίνει πως αν ο Ολυμπιακός πάρει π.χ. Γουόκαπ, Ντόρσεϊ και Φαλ θα πετύχει 100% την νέα σεζόν. Όμως, από την στιγμή που η συνταγή με ευκαιρίες σε παίκτες από το χαμηλότερο επίπεδο, που δοκίμασε τα τελευταία χρόνια, απέτυχε, είναι προτιμότερο που εστιάζει στην ποιότητα και την εμπειρία. Βάζοντας παράλληλα στην φαρέτρα του παίκτες τύπου Κάρτερ και Λούντζη, που θα είναι πιο ομαλό να ανέβουν επίπεδο από τρίτο ρόλο αρχικά, ώστε να μην «πνιγούν» στο «πρέπει» και στην πίεση των απαιτήσεων. Αυτό συνέβη σε μεγάλο βαθμό και με τους περισσότερους που πλαισίωσαν το ρόστερ τα τελευταία χρόνια, έφυγαν ως αποτυχημένοι και τώρα είναι βασικότατα και πρωταγωνιστικά στελέχη των ομάδων τους.
Εκτός λοιπόν από το «όλοι οι καλοί χωράνε», για τον Ολυμπιακό πρέπει να ισχύει –μέχρι ενός σημείου- και το «όλοι οι καλοί ταιριάζουν». Αρκεί να έχει την μαεστρία και τον τρόπο για να το κάνει…
