Φαντάζει πλέον μακρινό, κι ας μην είναι τόσο. Μπήκε αρκετό νερό στο αυλάκι από τότε που η ΑΕΚ υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ένδοξη ιστορία της από την Α’ Εθνική κατηγορία, καθώς η «Ένωση» ετοιμάζεται να μπει στο νέο της γήπεδο μέσα στον επόμενο χρόνο, ενώ έχει επιστρέψει για τα καλά στο ποδοσφαιρικό στερέωμα, κατακτώντας έκτοτε ένα πρωτάθλημα κι ένα Κύπελλο και συμμετέχοντας σε Champions και Europa League.
Το βράδυ της 21ης Απριλίου του 2013 όμως θα λογίζεται πάντοτε ως η πιο αποφράδα μέρα για όλον τον «κιτρινόμαυρο» λαό. Ήταν τότε που η ήττα με 1-0 από τον Ατρόμητο στο Περιστέρι σφράγιζε τον υποβιβασμό της ομάδας του Τραϊανού Δέλλα. Τότε που ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν είχε επιστρέψει ακόμη στην ηγεσία του συλλόγου και η ανέγερση γηπέδου στην ιστορική Νέα Φιλαδέλφεια έμοιαζε ουτοπία…
Η σεζόν της καταστροφής
Η κακή μέρα είχε φανεί από το πρωί, ήτοι την αρχή της σεζόν. Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα έχουν φέρει σε δύσκολη θέση την «Ένωση», που είχε τερματίσει 5η το 2012 αλλά δεν είχε εξασφαλίσει άδεια συμμετοχής στο Europa League. Τα υπέρογκα χρέη, απόρροια της κακοδιαχείρισης ετών, έχουν αποψιλώσει το ρόστερ, που απαρτίζεται κυρίως από Έλληνες παίκτες από τις ακαδημίες, συν μερικούς ξένους όπως ο Κορδέρο, ο Γκερέιρο και ο Φουρτάδο.
Η πρώτη νίκη ήρθε μόλις την 8η αγωνιστική (1-0 τον Πανιώνιο), ενώ ένα αήττητο σερί μεταξύ 12 Ιανουαρίου και 10 Φεβρουαρίου αναπτέρωσε το ηθικό των «κιτρινόμαυρων», που όμως δεν μπορούσαν να πάρουν οριστική ανάσα και εξακολουθούσαν να κινδυνεύουν άμεσα με τον πρώτο υποβιβασμό της ιστορίας τους.
Στο 2-1 επί της Βέροιας στο ΟΑΚΑ, στις 16 Μαρτίου, ο Γιώργος Κατίδης πανηγυρίζει το νικητήριο γκολ χαιρετώντας ναζιστικά και καταστρέφει ουσιαστικά την καριέρα του, επισκιάζοντας το θετικό αποτέλεσμα – που έμελλε να αποτελέσει και το τελευταίο.
Η «αυτοκτονία» του ΟΑΚΑ
Μετά από έναν βαθμό σε δύο ματς, και με τον Έβαλντ Λίνεν να έχει αποτελέσει παρελθόν, η «Ένωση» έπαιξε τα ρέστα της στο εντός έδρας παιχνίδι με τον Πανθρακικό. Η συνέχεια γνωστή. Αυτογκόλ του Μπουγαΐδη στα τελευταία λεπτά, με το ματς να διακόπτεται από την εισβολή οπαδών, που καταδίκασε την ΑΕΚ. Η ποινή αφαίρεσης τριών βαθμών άφηνε τον «Δικέφαλο» στο -5 από τη σωτηρία, όμως πέραν του εκτός έδρας ματς της τελευταίας αγωνιστικής κόντρα στον Ατρόμητο, υπήρχε η ελπίδα της έφεσης.
Η τελευταία ζαριά
Με νίκη και συνδυασμό αποτελεσμάτων, η ΑΕΚ θα μπορούσε να σωθεί, αρκεί να της επιστρέφονταν οι τρεις βαθμοί – κάτι αρκετά δύσκολο.
Παρότι «καιγόταν», η ομάδα του Δέλλα, που είχε αντικαταστήσει τον Λίνεν, δεν μπορούσε να απειλήσει ουσιαστικά. Περισσότερες επικίνδυνες προϋποθέσεις δημιουργούνταν από πλευράς Ατρομήτου προς την εστία του Αραμπατζή, με τους Περιστεριώτες να είναι αδιάφοροι καθώς είχαν εξασφαλισμένη την παρουσία τους στα play offs της Super League…
Όσο η ώρα περνούσε και η μπάλα δεν κατέληγε στα αντίπαλα δίχτυα, η απογοήτευση γινόταν όλο και πιο έκδηλη. Το μοιραίο έμοιαζε αναπόφευκτο. Τελικά, η χαριστική βολή δόθηκε στις καθυστερήσεις, όταν ο Γιαννούλης ξεχάστηκε από την άμυνα της «Ένωσης» και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, γράφοντας το τελικό 1-0. Αυτό ήταν. Η ΑΕΚ είχε υποβιβαστεί, ασχέτως της έκβασης της έφεσης που εκδικαζόταν λίγες ημέρες μετά – και θα έπεφτε σε τοίχο.
Το τελικό σφύριγμα του Παππά είχε αφήσει τις μερικές εκατοντάδες φίλων της ΑΕΚ που είχαν βρεθεί στο γήπεδο να συνεχίζουν να τραγουδούν με όσα κουράγια τους είχαν μείνει.
Στο χορτάρι, στον πάγκο, στα αποδυτήρια, όπου υπήρχε άνθρωπος με κιτρινόμαυρη φανέλα, υπήρχαν και δάκρυα. Το κλάμα του Γκερέιρο έμεινε στην ιστορία, με την ΑΕΚ να ετοιμάζεται να βαδίσει σε μονοπάτια δύσβατα για το βεληνεκές της σε κλίμα αβεβαιότητας. Φυσικά όλα θα άλλαζαν άρδην με την επιστροφή του Δημήτρη Μελισσανίδη λίγους μήνες μετά, με την «Ένωση» να… κατρακυλά τελικά στη Γ’ εθνική αλλά να έχει για πρώτη φορά μετά από καιρό πλάνο. Το πλάνο που την έφερε ξανά εκεί όπου ανήκει.
Η ενδεκάδα της ΑΕΚ στο ματς του Περιστερίου
Αραμπατζής, Φούντας, Γκερέιρο (73′ Αναστασόπουλος), Ρίκκα (80′ Κατσικοκέρης), Πετρόπουλος (64′ Τσίτας), Βλάχος, Μπουγαϊδης, Καραλής, Μητρόπουλος, Τσουκαλάς, Κουτρουμπής.