«Στο άλμα επί κοντώ για να μη γίνονται άκυρα άλματα θα πρέπει να αφαιρέσουμε τον πήχη ή στο ποδόσφαιρο το… τέρμα;»…
Με τον τρόπο αυτό ο Γιώργος Πομάσκι σχολίασε τις σκέψεις που γίνονται από τους υπεύθυνους στον στίβο για την κατάργηση της βαλβίδας από το άλμα εις μήκος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Κανάλι 1 του Πειραιά. Ο πλέον καταξιωμένος προπονητής στίβου αναφέρθηκε και στον αθλητή του, Μίλτο Τεντόγλου εξηγώντας το γιατί είναι τις περισσότερες φορές ανικανοποίητος από τις επιδόσεις του.
Αναλυτικά:
Συμφωνείτε με τις αλλαγές που συζητούνται στο άλμα εις μήκος και το τριπλούν;
«Κατηγορηματικά όχι. Ο Μίλτος έχει εκφράσει ανοιχτά τη διαφωνία του. Κάποιες επιτροπές της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας βγάζουν συμπεράσματα και λαμβάνουν αποφάσεις χωρίς να έχουν πατήσει κουλουάρ. Λένε τώρα να αφαιρέσουν τη βαλβίδα επειδή υπάρχουν άκυρες προσπάθειες. Δηλαδή στο επί κοντώ θα πρέπει να αφαιρέσουμε τον πήχη; Στο ποδόσφαιρο αν δεν μπαίνει γκολ θα αφαιρέσουμε το τέρμα; Κάθε άθλημα έχει την ομορφιά του».
Ποιοι αποτελούν αυτές τις επιτροπές που παίρνουν αποφάσεις ερήμην των αθλητών και των προπονητών;
«Είναι άνθρωποι που δεν έχουν φορέσει ποτέ αθλητική φανέλα, δεν έχουν ιδρώσει και γι΄ αυτό δεν σέβονται τους αθλητές. Δεν θέλουν να ακούσουν τη γνώμη μας και όταν αποφασίζουν να κάνουν αλλαγές. τις κάνουν λανθασμένα. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός πως υπάρχουν τεράστιες αντιδράσεις από την παγκόσμια αθλητική κοινότητα»
Ο Μίλτος Τεντόγλου θα αλλάξει άθλημα αν περάσουν;
«Ο Μίλτος έχει στεναχωρηθεί πάρα πολύ. Εχει σπάνιο ψυχισμό και έχει μάθει να δουλεύει μεθοδικά, όπως όλοι οι άλτες και οι άλτριες, με τον συγκεκριμένο κανονισμό. Για να πετύχεις ένα έγκυρο άλμα ενώ τρέχεις, πρέπει να είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος και βεβαίως να δουλεύεις, να προετοιμάζεσαι αναλόγως»..
Θεωρητικά, αν αφαιρεθεί η βαλβίδα που θα μπορεί να φτάσει το άλμα του Μίλτου Τεντόγλου, χωρίς το άγχος του έγκυρου;
«Δεν θα αυξηθούν οι επιδόσεις. Απλώς θα προσμετρούνται και οι προσπάθειες που με τους ισχύοντες κανόνες είναι άκυρες. Πάνω-κάτω τα ίδια θα έχουμε πάντως».
Τα έχετε κερδίσει όλα με τον Μίλτο από δύο και τρεις φορές, πως διατηρείτε κι εσείς κι αυτός ακόρεστη τη διάθεση για νέες διακρίσεις;
«Κάθε άθλημα απαιτεί ένα είδος προπόνησης και φυσικά πειθαρχεία. Ο Μίλτος αυτή την πειθαρχεία συνεχίζει να τη λαμβάνει από την σκληρή προπόνηση, τη φέρνει μαζί του στο σπίτι. Εκεί μπορώ να σας πω ότι είναι ακόμη περισσότερο πειθαρχημένος. Κοιμάται, ξεκουράζεται, παίζει video games που του αρέσουν και τον ηρεμούν. Είναι συγκεντρωμένος στο σπίτι και πολλές φορές χρησιμοποιεί τον υπολογιστή του για να μελετάει τις λεπτομέρειες όλων των αθλητών, έτσι συλλέγοντας πληροφορίες προσπαθεί την επόμενη μέρα να εκτελεί περισσότερο ποιοτικά την προπόνηση. Είναι 24 ώρες την ημέρα αθλητής του άλματος εις μήκος. Ολο αυτό τον οδηγεί να αναζητά νέες προκλήσεις κι από εκεί έρχονται οι νέες διακρίσεις»
Γιατί δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος με τις επιδόσεις του;
«Επιζητά πάντα το καλύτερο δυνατό και να ξέρετε πως όταν προσπαθείς για αυτό και νιώθεις ότι δεν έχεις επιτύχει το 100% των δυνατοτήτων σου, τότε σου μένει μία πίκρα. Θέλει να ελέγχει τα πάντα, όλες τις κινήσεις του και αν κάτι δεν κάνει καλά τότε τον πειράζει.
Στη Γλασκώβη είχε μία ισοβαθμία στο πρώτο άλμα με τον Φουρλάνι. Από εκεί και πέρα, όμως, όλα τα άλματα του ήταν καλύτερα. Ισως δεν ήταν το ίδιο εκρηκτικός με άλλες φορές, έχουμε τα αναλυτικά στοιχεία και η αλήθεια είναι ότι, όντως δεν ήταν το ίδιο καλός όσο σε άλλες διοργανώσεις. Τώρα θα κάτσουμε να μελετήσουμε τα στατιστικά και με την εξέλιξη της τεχνολογίας έχουμε τη δυνατότητα να βελτιώνουμε το παραμικρό».
Θα μας πείτε για την ιδιαίτερη αφιέρωση του μεταλλίου;
«Η χώρα μας στα Τέμπη βίωσε μία τραγωδία, στην οποία έγιναν πολλά λάθη. Τελευταία στον στίβο λαμβάνουν μετάλλιο και οι προπονητές. Ε, το δικό μου μετάλλιο το αφιέρωσα στις οικογένειες των θυμάτων, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα στον κόσμο από το να χάνεις το παιδί σου».
Εδώ στον Πειραιά σας θυμόμαστε και από την επιτυχημένη παρουσία σας ως γυμναστή του Ολυμπιακού. Σας έχει λείψει το ποδόσφαιρο;
«Ωραίες εκείνες οι ημέρες, ναι μου έχει λείψει. Θυμάμαι και τη μεγάλη πίεση. Αυτό που ήθελα ήταν να αναπτύξω τα πιο αθλητικά χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών. Δυστυχώς, σε αυτό το κομμάτι οι ελληνικές ομάδες υπολείπονται και χρειάζεται ακόμη δουλειά για να φτάσουν τις κορυφαίες της Ευρώπης».
Υπάρχουν Έλληνες ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σε κορυφαία πρωταθλήματα.
«Πολύ σωστά. Βλέπουμε πλέον πως υπάρχουν παίκτες, οι οποίοι είναι στο υψηλότερο επίπεδο φυσικών χαρακτηριστικών, όπως για παράδειγμα ο Τσιμίκας στη Λίβερπουλ και άλλα παιδιά που δεν θέλω να αδικήσω. Βλέπετε όμως πως προσαρμόζονται στις συνθήκες και τις απαιτήσεις των συλλόγων τους. Αν, λοιπόν, και οι ελληνικές ομάδες ανέβουν ακόμη ένα επίπεδο, τότε θα μπορούμε να ανταγωνιστούμε περισσότερο τις ομάδες του εξωτερικού και να εξάγουμε ακόμη περισσότερους παίκτες».