Παναθηναϊκός χωρίς… ανάσες και ψυχολογία

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ευθύς εξαρχής το ματς με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας έμοιαζε… χαμένο για τον Παναθηναϊκό, από τη στιγμή που στη δεδομένη και αδιαμφισβήτητη διαφορά ποιότητας που χωρίζει τις δύο ομάδες, προστέθηκαν και τα ζητήματα με τον κορωνοϊό που προέκυψαν στους «πράσινους» στη δύση του 2021 και στην ανατολή του νέου έτους.

Μπορεί για τους περισσότερους να μην έχουν σημασία όλα αυτά και να κοιτούν μόνο τον ηλεκτρονικό πίνακα και το τελικό σκορ, όμως η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική. Στο παρκέ ήταν φανερή διά γυμνού οφθαλμού η έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού (σ.σ. 16 ημέρες χωρίς παιχνίδι) και καλής φυσικής κατάστασης από τους παίκτες του Πρίφτη, που έμειναν καιρό στην απραξία και ήταν απροετοίμαστοι, αφού είχαν μόνο μία-δύο «κανονικές» προπονήσεις.

Θα πρέπει να αντιληφθούμε κάποια στιγμή πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν όλα αυτά. Δεν αποτελούν άλλοθι, μα τη σκληρή πραγματικότητα. Βέβαια, η εκκίνηση του «τριφυλλιού» ματς άφησε κάποια περιθώρια αισιοδοξίας. Μέχρις ενός σημείου τουλάχιστον. Η αλήθεια είναι ότι στα 7 πρώτα λεπτά οι «πράσινοι» πάλεψαν και έδειξαν ότι μπορεί να κυνηγήσουν τους ποιοτικότερους αντιπάλους τους.

Κάπου εκεί όμως «χάλασε» τελείως το μυαλό τους, κυριεύτηκαν από νευρικότητα και παρασύρθηκαν άνευ όρων στην ανωτερότητα των Ρώσων, που πάτησαν το γκάζι και άφησαν απλά σκόνη πίσω τους. Η μία ομάδα έτρεχε με τούρμπο (στον αιφνιδιασμό) και η άλλη πήγαινε με… ηλεκτρικό πατίνι.

Από το 7’ μέχρι το 14’, η ομάδα του Ιτούδη έτρεξε σερί 23-0 (!) και μετέτρεψε το 20-17 σε 20-40! Εκεί ήρθε η απόλυτη κατάρρευση για τον Παναθηναϊκό, που δεν έκανε ούτε φάουλ (0 στα πρώτα 6 λεπτά της 2ης περιόδου) για να σταματήσει τους φιλοξενούμενους. Πώς και πόσο να μαζέψεις τα… ασυμμάζευτα στη συνέχεια; Δεν υπάρχει γυρισμός σε αυτό το επίπεδο. Πολλώ δε μάλλον που οι παίκτες της ΤΣΣΚΑ έβλεπαν σαν βαρέλι το αντίπαλο καλάθι: έκλεισαν το ημίχρονο με 11/18 τρίποντα!

Στον αντίποδα, οι γηπεδούχοι είχαν μόλις 3/10 τρίποντα, έβλεπαν τα βαριά επιθετικά όπλα τους (βλ. Μέικον, Νέντοβιτς) να μην τραβάνε και παράλληλα ξεθύμανε η όποια μαχητικότητά τους, αφού έχαναν και τα αμυντικά ριμπάουντ στις λίγες άστοχες προσπάθειες των Ρώσων. Προσθέστε σε όλα αυτά και κάποιες συζητήσιμες -στα όρια του ανεκδιήγητου- αποφάσεις των διαιτητών όταν το ματς «παιζόταν», οι οποίες προκάλεσαν… θύελλα και θολούρα στο «πράσινο» στρατόπεδο. Αυτό ήταν λοιπόν το «κοκτέιλ» για το μαρτυρικό βράδυ που βίωσε ο Παναθηναϊκός κόντρα στην ομάδα της Μόσχας (74-98).

Κλείνοντας, θα θέλαμε να αναφερθούμε σε ένα μεγάλο ζήτημα που οφείλει να διαχειριστεί και να διορθώσει ο Πρίφτης ενόψει του δεύτερου μισού της Ευρωλίγκας. Κι αυτό είναι η ψυχολογία των παικτών του. Είναι πασιφανές και στη γλώσσα του σώματος των περισσότερων ότι δεν υπάρχει σθένος, αυτοπεποίθηση και πίστη σε αυτό που κάνουν, κυρίως διότι θεωρούν ότι δεν υπάρχει κάποιος προφανής στόχος.

Μόνο που οφείλουν -ως θέμα αυτοσεβασμού κυρίως- να παλεύουν για κάθε μπάλα και να ολοκληρώσουν με ψηλά το κεφάλι τη σεζόν. Μην το παραβλέπουμε, αλλά έτσι θα «στρώσουν» ψυχολογία και για τις εγχώριες διοργανώσεις, όπου θα κριθούν δύο τίτλοι σε διάστημα 3-4 μηνών…

Υ. Γ. Η κακοδαιμονία του Παναθηναϊκού τα τελευταία δύο χρόνια είναι τόσο μεγάλη που ακόμα και ο νεοαποκτηθείς γκαρντ Στέφαν Γιόβιτς χτυπήθηκε από κορωνοϊό λίγο πριν πετάξει για να έρθει στην Αθήνα και να ενσωματωθεί. Ευτυχώς ο Σέρβος το περνάει αναίμακτα.

Υ.Γ. 2 Unfair από τον Ιτούδη, που ζήτησε τάιμ άουτ στο φινάλε του ημιχρόνου με το ματς στους 25 πόντους.

Υ. Γ. 3 Ο Μαντζούκας πέρασε πολύ δύσκολα με τον Covid-19 τις τελευταίες ημέρες και εισήχθη στο νοσοκομείο. Περαστικά στον πιτσιρικά και σε όλους όσους βιώνουν αντίστοιχες καταστάσεις.

Υ. Γ. 4 Στα λίγα θετικά της βραδιάς η παρουσία του Πέρι, που πάλεψε κάπως.