Και με χιόνια και με κρύα, Ελαφρά Ταξιαρχία…
Ένα σύνθημα, ένα πανό στην Ριζούπολη που είναι κρεμασμένο σε κάθε αγώνα… Ελαφρά Ταξιαρχία αποκαλέστηκε η ομάδα που είχε ο Απόλλων Σμύρνης το 1938 και με τον τρόπο που έπαιζε στον αγωνιστικό χώρο, κατακτώντας το ένα από τα τέσσερα πρωταθλήματα Αθηνών που έχει στο… παλμαρέ της.
Και παρατσούκλι το οποίο χρησιμοποιήθηκε και για την ομαδάρα που είχε φτιάξει ο Απόλλων Σμύρνης με τον αείμνηστο Γιάννη Παθιακάκη στον πάγκο και αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Ευρώπη. Αυτή η φοβερή ομάδα του 1995 και των… γύρω χρόνων που είχε τον σεβασμό όλων αλλά και την συμπάθεια πολλών ποδοσφαιρόφιλων. Αυτή την ομάδα, χωρίς να θέλουμε να συγκρίνουμε εκείνες τις τεράστιες δόξες, αρχίζει να θυμίζει και ο τωρινός Απόλλων. Κυρίως, βάσει των αποτελεσμάτων του.
Μπορεί ανεξήγητα η ομάδα του Γιώργου Παράσχου να μην μπορεί να… σταυρώσει νίκη στη Ριζούπολη, αλλά εκτός έδρας τα πάει περίφημα. Τρέχει ένα «μαγικό» σερί 6 αγώνων χωρίς ήττα, έχοντας κερδίσει τα τέσσερα πιο πρόσφατα. Τελευταία φορά που ο Απόλλων είχε 4 σερί εκτός έδρας νίκες ήταν το… ευρωπαϊκό 1995. Αν μη τι άλλο, η φετινή πορεία των κυανόλευκων ξυπνάει μνήμες από το ένδοξο παρελθόν της ομάδας.
Φυσικά, εκείνη η ομάδα με Ντέμη, Βελέντζα, Κόλα, Μπάρνιακ, Ποζαπαλίδη μεταξύ άλλων είναι… άφταστη. Ωστόσο, κάτι καλό αρχίζει να γίνεται ξανά στον Απόλλωνα Σμύρνης, ο οποίος αδικείται από την βαθμολογική του συγκομιδή και θα μπορούσε να βρίσκεται ψηλότερα και πιο κοντά στην εξάδα. Βέβαια, ο στόχος της παραμονής πρέπει να θεωρείται σίγουρος πως θα επιτευχθεί, ενώ και η είσοδος στην πρώτη δεκάδα φαντάζει πολύ πιθανή. Και μάλιστα για μια ομάδα που δημιουργήθηκε σε κάτι λιγότερο από ένα μήνα. Τα εύσημα πρώτα απ’ όλα πρέπει να πάνε στον… πρωτομάστορα Γιώργο Παράσχο και στη συνέχεια σε όλους τους υπόλοιπους. Στους συνεργάτες του, στη διοίκηση, στους ποδοσφαιριστές.
Την ίδια ώρα, στον Απόλλωνα Σμύρνης έχουν μπροστά τους ένα μεγάλο κρας-τεστ. Δύο τεστ στα οποία θα μετρήσουν τις δυνάμεις και τις αντοχές τους, δύο ματς γοήτρου και μέσω των οποίων μπορεί να… μεγαλώσουν τον Απόλλωνα. Τα δύο ματς για τους «16» του Κυπέλλου Ελλάδας με αντίπαλο την ΑΕΚ.
Το πρώτο σε λίγες ημέρες στο ΟΑΚΑ, το δεύτερο σε μία εβδομάδα στη Ριζούπολη. Ναι μεν υπάρχει το… πλεονέκτημα της ρεβάνς, ωστόσο αυτό μπορεί να γίνει μειονέκτημα με μια «κακή» ήττα ή μια ήττα που θα ανοίξει το σκορ. Με την φετινή εικόνα του Απόλλωνα, όμως, και με την… σφιχτή ΑΕΚ του Μανόλο Χιμένεθ αυτό φαντάζει πολύ δύσκολο. Μπορεί οι «κυανόλευκοι» να είναι το μεγάλο αουτσάιντερ, μπορεί σε σειρά αγώνων όπως είναι το πρωτάθλημα να μην είναι εφικτό να ανταγωνιστούν τις ομάδες της πρώτης πεντάδας και να μπουν ανάμεσά τους αλλά σε δύο αγώνες… όλα γίνονται!
Πρόκειται για αγώνες που ο Γιώργος Παράσχος και οι ποδοσφαιριστές του πρέπει να μετρήσουν τις δυνάμεις τους. Τέτοια ματς με τέτοιους αντιπάλους, εξιτάρουν κάθε παίκτη και είναι η… ευκαιρία τους. Το έχει δείξει, πάντως, η Ελαφρά Ταξιαρχία με το big-5 φέτος στο πρωτάθλημα πως ήταν ανταγωνιστική σε όλα. Τα «χτύπησε» όλα, κοίταξε στα μάτια κάθε αντίπαλό της αλλά οι λεπτομέρειες δεν ήταν μαζί της. Ποιες ήταν αυτές οι λεπτομέρειες; Σαφώς η τύχη που δεν είχε ο Απόλλων, η διαιτησία εν μέρει αλλά και η κατάλληλη συγκέντρωση όταν βρισκόταν σε θέση άμυνας. Γιατί έκανε αρκετά λάθη στο ανασταλτικό κομμάτι η αλήθεια είναι και τα πλήρωσε όλα, όπως ήταν λογικό από ποιοτικότερες ομάδες.
Ευκαιρία, επίσης, να δούμε και μερικά πράγματα ακόμα. Να δούμε τον Κάλισιρ, τον Αρμένιο στόπερ που βάσει του βιογραφικού του μπορεί να ανεβάσει ένα επίπεδο τον Απόλλωνα. Να δούμε τον Κότσαρη, εφόσον παίξει βασικός να… αρπάζει την ευκαιρία. Τον Μουνιέ να αποκτά ακόμη περισσότερο ρυθμό, τον Μπεντινέλι να επιστρέφει και να ηγείται. Σίγουρα, ο Παράσχος θα θελήσει για ακόμη ένα παιχνίδι να βάλει δύσκολα στην ΑΕΚ. Και μακάρι η τύχη να είναι μαζί του μια φορά φέτος, κόντρα σε έναν ποιοτικότερο αντίπαλο…