SportSite.gr Αθλητικά νέα, ειδήσεις
Ένα από τα πράγματα που έχουν κατηγορηθεί, άλλες φορές δίκαια και άλλες άδικα ο Ολυμπιακός και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, είναι πως κωλυσιεργούσαν να ανανεώσουν νωρίς τα συμβόλαια σημαντικών παικτών της ομάδας. Δεν είναι λίγες οι φορές που αυτή τους η επιλογή, οδήγησε αρκετούς αθλητές εκτός ομάδας, ή αν θέλετε άφηνε πεδίο δράσης σε άλλες, πιο πλούσιες να τους… αρπάξουν.
Κανείς δεν έχει την κρυστάλλινη σφαίρα για να γνωρίζει από τώρα αν ο Σακίλ ΜακΚίσικ θα δικαιώσει την επόμενη διετία που θα παραμείνει κάτοικος Πειραιά τις προσδοκίες, όμως η κίνηση των «ερυθρόλευκων» να «δέσουν» το συμβόλαιό του πριν ολοκληρωθεί το υπάρχων, είναι αναμφίβολα σημαντική. Αρχικά, γιατί δείχνει μια αλλαγή πολιτικής και φιλοσοφίας. Όχι μόνο για να μην χάνονται παίκτες που αποδεδειγμένα μπορούν να βοηθήσουν, και ενδεχομένως να μένουν σε χαμηλότερη τιμή απ’ ότι θα γινόταν αν η συζήτηση γινόταν το καλοκαίρι. Επί προσθέτως, δείχνει πως σε αντίθεση με τις… κραυγές που πάντοτε ακούγονται όταν μια αποτυχία είναι «ζεστή», ο Ολυμπιακός έχει σχέδιο, όραμα και δουλεύει για το μέλλον του.
Για να είναι αυτό περισσότερο ευοίωνο, είναι μονόδρομος οι πειραιώτες να διατηρήσουν έναν «κορμό» ξένων παικτών και να μην μπαίνουν κάθε σεζόν στην διαδικασία πολλών αλλαγών. Σε συνδυασμό με την απαραίτητη ενίσχυση του ελληνικού στοιχείου, που δυστυχώς για το μπάσκετ μας γενικότερα είναι στις μέρες μας δυσεύρετο, όσο πιο εύστοχες επιλογές ξένων που θα μείνουν για παραπάνω από μία-δυο σεζόν γίνουν, τόσο το καλύτερο για το μέλλον. Ο ΜακΚίσικ είναι ένα παιδί που αν μη τι άλλο έχει στοιχεία που μπορεί να βοηθήσουν, έχει καταλάβει που βρίσκεται διότι έζησε έστω και για λίγο το γήπεδο με κόσμο (δεν αποκλείεται στους υπόλοιπους ξένους να έχει στοιχίσει πνευματικά το άδειο ΣΕΦ) και κυρίως έχει ποιότητα.
Σαφώς και στην ρούκι σεζόν του έκανε λάθη και πήρε κάποιες άστοχες αποφάσεις, όμως σφάλματα έχουν κάνει στα πρώτα τους βήματα στο υψηλότερο επίπεδο, ακόμα και θρύλοι του ευρωπαϊκού και όχι μόνο μπάσκετ. Ομάδες με το μπάτζετ του Ολυμπιακού, δεν έχουν την πολυτέλεια να μην κρατούν τέτοιους παίκτες, που με βάση τα χρήματα που αμείβεται φέτος, είναι «λίρα εκατό». Το θετικό σε αυτόν είναι πως ακόμα και την αδυναμία του μακρινού του σουτ την δουλεύει για να βελτιωθεί, ενώ και η νοοτροπία-εργατικότητά του ταιριάζουν με τα «θέλω» και την ιδιοσυγκρασία της ομάδας.
Η φετινή σεζόν, και η εκτός… θαύματος, αποτυχία εισόδου στα πλέι οφ, δείχνει στον Ολυμπιακό πως πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη και να δώσει ευκαιρία σε ξένους παίκτες και για δεύτερη σεζόν. Για να μην παρατηρηθούν ξανά φαινόμενα Πάντερ, ΛεΝτέι, Μπόλντγουϊν κλπ κλπ. και να μην χρειάζεται να «χτίζει» σχεδόν από την αρχή κάθε καλοκαίρι. Ασφαλώς και δεν ισχύει για όλους τους παίκτες, όμως γι’ αυτούς που έχουν δείξει στοιχεία, ίσως λίγη υπομονή να αποδειχθεί ευεργετική. Δεδομένα, εκτός από παίκτες-στοιχήματα και ρούκις, χρειάζεται και ενίσχυση με έναν-δυο ακόμα που θα έχουν περισσότερη ποιότητα και εμπειρία Ευρωλίγκας.
Το τι θα επιλέξουν ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι θα το δείξει το μέλλον, καθώς μην ξεχνάμε πως υπάρχουν ακόμα δέκα αγωνιστικές στην Ευρωλίγκα και οφείλουν όλοι να παλέψουν, για να εμφανιστεί τουλάχιστον μία καλύτερη αγωνιστική εικόνα. Η ανανέωση ΜακΚίσικ, φανερώνει πάντως πως ο Ολυμπιακός δεν απογοητεύεται, δεν εγκαταλείπει και προσπαθεί να γίνεται καλύτερος. Δεδομένα χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια και καλύτερες-πιο εύστοχες επιλογές με βάση τα νέα πιο δύσκολα δεδομένα της Ευρωλίγκας, όμως αυτό απέχει πολύ από τις ασυναρτησίες και τους μηδενισμούς (σ.σ. δεν εννοούμε την καλόπιστη κριτική για το τι έφταιξε) που ακούγονται, για μία ακόμα φορά, με γνώμονα τα αρνητικά αποτελέσματα.
Φτάνει στο όριο της εμμονής και του ύποπτου, όταν κατηγορούνται ακόμα και για την φετινή σεζόν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι. Σε μία σεζόν με μείωση εσόδων κατά 30% (μπορεί και παραπάνω) λόγω κορωνοϊού, το μπάτζετ αυξήθηκε ελαφρώς, ήρθε πίσω ο Σλούκας και νωρίτερα ο κόουτς Μπαρτζώκας με πανάκριβα συμβόλαια. Πληρώθηκαν επιπλέον (και ορθώς) περίπου 500 χιλιάδες ευρώ για να πηγαίνει η ομάδα με τσάρτερ ώστε να αποφύγει την περαιτέρω έκθεση με τον κορωνοϊό και την ταλαιπωρία με τις ανταποκρίσεις των πτήσεων. Παράλληλα, ήταν έτοιμοι να κάνουν προσθήκη ή προσθήκες μέσα στην σεζόν (ακόμα δεν μπορώ να κατανοήσω το γιατί δεν έγιναν), αν ο προπονητής το ζητούσε. Μήπως είναι υπερβολικό και εκτός πραγματικότητας να ζητάς περισσότερα; Εκτός και αν στις υποχρεώσεις τους είναι να σχεδιάσουν και κανένα σύστημα ή να πάρουν κανένα ριμπάουντ…
Οι απαιτήσεις για το καλύτερο είναι δεκτό και υγιές για έναν φίλαθλο, ιδιαίτερα αν είναι και ενεργός και πληρώνει γι’ αυτό που βλέπει. Όπως και η κριτική. Αλλά πρέπει να έχουν λογική και να μην μειώνουν την προσπάθεια. Θυμίζω πως όταν το 2018, μετά από χρόνια συνεχόμενων επιτυχιών, ήρθε η πρώτη αποτυχία στην Ευρωλίγκα, η πρώτη τους κίνηση ήταν να συμφωνήσουν με τον Ντέιβιντ Μπλατ. Άσχετο με το τι ακολούθησε εξωαγωνιστηκά και ο κόουτς δεν ταίριαξε, μόνο κίνηση προς τα πίσω δεν χαρακτηρίζεις την πρόσληψη του Αμερικανού. Εδώ και ένα χρόνο η ομάδα είναι απόλυτα υγιής και υπάρχει όρεξη για το καλύτερο δυνατό.
Το ότι, όπως όλα δείχνουν, δεν θα τα καταφέρει με την πρώτη προσπάθεια επανεκκίνησης της, ασφαλώς και απογοητεύει. Ασφαλώς και το ότι δεν έχει καταφέρει να σταθεροποιηθεί-ομορφύνει μπασκετικά, και ας αποκλειστεί, έχει αιτίες, όμως είναι σίγουρο πως δεν χρειάζεται να τα… γκρεμίσει όλα. Όσο το δυνατόν πιο σωστές, ριζικές και με καθαρές εξηγήσεις προς όλες τις πλευρές αποφάσεις πρέπει να πάρει. Με σεβασμό και προς το παρελθόν και προς το μέλλον. Ο ΜακΚίσικ ήταν η πρώτη νέα κίνηση προς αυτό…
