SportSite.gr Αθλητικά νέα, ειδήσεις
O Μίκαελ Γκαρντάφσκι μίλησε στο podcast του Αστέρα Τρίπολης και αναφέρθηκε σε αρκετά θέματα. Ο 32χρονος απάντησε στις ερωτήσεις και αναφέρθηκε στον τόπο καταγωγής του, τα παιδικά του χρόνια, καθώς επίσης συμβούλεψε και τα νέα παιδιά.
Διαβάστε και ακούστε όσα είπε ο άσος του Αστέρα Τρίπολης:
Για τα παιδικά του χρόνια:
«Γεννήθηκα στην Γερμανία από γονείς που γεννήθηκαν στην Πολωνία κι ύστερα μεταναστεύσαν στη Γερμανία. Οπότε όλη την παιδική μου ηλικία την έζησα στην Γερμανία. Αν και είχα αρκετούς συγγενείς στην Πολωνία, πήγαινα κάθε χρόνο για να κάνω διακοπές. Αλλά το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής μου ηλικίας, το πέρασα στη Γερμανία».
Για αν νιώθει περισσότερο Γερμανός ή Πολωνός;
«Η αλήθεια είναι ότι είναι λίγο δύσκολο για κάποιον αν δεν το έχει βιώσει. Πραγματικά όμως μέσα μου νιώθω ότι είμαι εξίσου και Γερμανός και Πολωνός. Γεννήθηκα στη Γερμανία, οπότε όλη τη ζωή μου την πέρασα εκεί. Από την άλλη ωστόσο και οι γονείς μου έχουν πολωνικές καταγωγές. Μέσα στο σπίτι, μιλάμε πολωνικά, μαγειρεύουμε πολωνικό φαγητό. Αρα η επιρροή μου από εκεί είναι πολύ ισχυρή. Αυτό σημαίνει ότι αισθάνομαι και το ένα και το άλλο. Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο από τα δύο».
Έπειτα μια μητέρα ανήλικων παιδιών τον ρώτησε για τον ποιον θεωρεί τον πιο σημαντικό λόγο να πείσει τα παιδιά της να ασχοληθούν με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο:
«Δύσκολη ερώτηση κι αυτό διότι δεν είμαι μητέρα. Από την άλλη δεν είμαι και πατέρας. Οπότε είναι λίγο δύσκολο να εξηγήσω το πώς ακριβώς πρέπει να γίνει. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι το πιο σημαντικό πράγμα που κάνουμε στη ζωή μου, πρέπει να το κάνουμε με πάθος και να διασκεδάζουμε αυτή την δραστηριότητα που κάνουμε. Είναι κάτι το οποίο θεωρώ πως μπορεί να χτιστεί σιγά σιγά. Η μητέρα για παράδειγμα μπορεί να πάει τα παιδιά στο ποδόσφαιρο, να δοκιμάσουν και να δει αν τους αρέσει. Αν τους αρέσει να συνεχίσουν γιατί πάνω απ’ όλα θα πρέπει να το διασκεδάσουν. Το αν θα το ακολουθήσουν επαγγελματικά στη συνέχεια είναι κάτι διαφορετικό, αλλά η βάση παραμένει η ίδια. Να αγαπάς και να έχεις πάθος γι’ αυτό που κάνεις. Αυτό είναι το μήνυμα που μπορώ να περάσω».
Πώς αποφάσισε να ακολουθήσει επαγγελματική καριέρα;
«Ο θείος μου, τα ξαδέρφια μου, ο πατέρας μου όλοι είχαν ασχολία με το ποδόσφαιρο. Ο ξάδερφος μου έπαιξε Bundesliga, ο θείος μου έπαιξε στην Πολωνία όπως και ο πατέρας μου. Οπότε ήταν φυσιολογικό για εμένα, από πολύ μικρή ηλικία να βρεθώ στα γήπεδα. Θυμάμαι, ο πατέρας μου με έπαιρνε μαζί του στις προπονήσεις. Οπότε είχα ξεκινήσει να παίζω κι εγώ. Ηταν κάτι που μου άρεσε πολύ. Το διασκέδαζα. Είχα πάθος γι’ αυτό. Είχα την στήριξη και την προσοχή του πατέρα μου. Από τη στιγμή που μου άρεσε πολύ αποφάσισα να το ακολουθήσω κι επαγγελματικά».
Για το γεγονός ότι αγωνίζεται ως εξτρέμ αλλά και ως μπακ:
«Δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα να αγωνιστώ είτε στη μία είτε στην άλλη θέση. Κι αυτό διότι πριν πάω στην Πολωνία, η φυσική μου θέση ήταν εξτρέμ, έπειτα όμως αγωνιζόμουν ως αριστερός και δεξιός οπισθοφύλακας. Οπότε ξέρω πολύ καλά τις απαιτήσεις της κάθε θέσης. Πέρυσι στον ΠΑΣ Γιάννινα έπαιξα και ως μπακ. Ετσι και φέτος. Νιώθω αρκετά άνετα να παίζω και στη μία και στην άλλη θέση και πιστεύω ότι μπορώ να αποδώσω εξίσου καλά».
Για το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου:
«Αρχικά θέλω να πω ότι αγαπάω την Ελλάδα. Απολαμβάνω τη ζωή εδώ. Ποδοσφαιρικά μιλώντας επειδή τα τελευταία χρόνια έπαιζα στην Πολωνία, μπορώ να πω ότι το επίπεδο του πρωταθλήματος εδώ είναι καλύτερο από την Πολωνία αλλά όχι από την Γερμανία. Οι κυριότερες διαφορές του ελληνικού πρωταθλήματος με το πολωνικό έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι εδώ οι ομάδες προσπαθούν να παίξουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, η τεχνική παίζει μεγάλο ρόλο. Στην Πολωνία τα παιχνίδια πάνε στη φυσική κατάσταση, στα τρεξίματα και στις μονομαχίες. Απαιτεί διαφορετικά πράγματα. Η δυσκολία όμως του ελληνικού πρωταθλήματος είναι μεγαλύτερη και μου αρέσει επίσης το ελληνικό φαγητό».
Για την πορεία της Γερμανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο:
«Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσεις τους λόγους για τους οποίους τα τελευταία χρόνια, παρά το γεγονός ότι η ομάδα έχει πάρα πολύ καλούς παίκτες, δεν μπορεί να προχωρήσει αρκετά μακριά. Ακόμα και στην Γερμανία προσπαθούν να το βρουν αυτό. Εγώ βλέπω ότι πλέον η Γερμανία έχει πάψει να είναι η ομάδα των τουρνουά, η ομάδα που πάει συγκεντρωμένη να νικήσει ένα τουρνουά. Αυτή η Γερμανία δεν είναι αυτή που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τα τελευταία 30-40 χρόνια. Τώρα να εξηγήσουμε εις βάθος είναι δύσκολο, γιατί δεν νομίζω ούτε οι ίδιοι δεν γνωρίζουν το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η εθνική τα τελευταία χρόνια».
