Δεδομένα, το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την ΤΣΣΚΑ στην Μόσχα, ήταν σε μεγάλο ποσοστό χαμένο πριν τέλεσή του. Δεν είναι μόνο η, κοινώς αποδεκτή, ποιοτικά και ποσοτικά ανωτερότητα της ρωσικής ομάδας, αλλά και το γεγονός πως οι «ερυθρόλευκοι» διάγουν μία πολύ περίεργη περίοδο, έλλειψης «γεμάτων» προπονήσεων, ρυθμού και… ανοικοδόμησης, όπως εύστοχα επεσήμανε ο κόουτς Μπαρτζώκας μετά την ήττα από την «ομάδα του στρατού».
Όταν έχεις ελάχιστα να χάσεις και πολλά να κερδίσεις από ένα παιχνίδι όμως, οφείλεις να δράξεις όλες τις ευκαιρίες που θα σου παρουσιαστούν για να κάνεις έστω ένα βήμα μπροστά και ας ηττηθείς στο τέλος. Στην οικονομία της διοργάνωσης τα αποτελέσματα θα είναι ευεργετικά, παρότι στον απολογισμό θα γράψει -1 βαθμό. Με την εικόνα του από το 6ο λεπτό και έπειτα, ο Ολυμπιακός έχασε την δυνατότητα παίζοντας με συγκέντρωση και περισσότερη προσοχή, να βρει καλύτερο ρυθμό ενόψει της συνέχειας και να μπει έστω και λίγο πιο έτοιμος στην διπλή αγωνιστική που ακολουθεί σε Βαρκελώνη και Βελιγράδι. Ασφαλώς και το να αντέξεις για 40 λεπτά απέναντι σε μία ομάδα έξι, και από χθες επτά σερί νικών, έχοντας τέσσερις παίκτες που δεν προπονήθηκαν για δύο εβδομάδες, είναι πολύ δύσκολο.
Οι «ερυθρόλευκοι» έμειναν για μία εβδομάδα στα σπίτια τους υπό τον φόβο της περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού και όταν επέστρεψαν στις προπονήσεις, αυτές δεν είχαν την ίδια δυναμική λόγω των ελλείψεων. Δίκοπο μαχαίρι, όμως και πάλι αδυνατεί κανείς να πιστέψει πως υπήρχε ενέργεια μόνο για ένα δεκάλεπτο. Απέναντι σε μία ΤΣΣΚΑ που έκανε τα απολύτως απαραίτητα από το σε βάρος της 17-9 και έπειτα, ο Ολυμπιακός πλήρωσε την παροιμιώδη αστοχία του σε τουλάχιστον επτά εύκολα λέι απ, τα λάθη που έδιναν τη μπάλα στον αντίπαλο και τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ. Η στατιστική κατέγραψε συνολικά 17 λάθη, με 25 πόντους των ρώσων από αυτά, 13 επιθετικά ριμπάουντ του αντιπάλου και συνολικά 38% ευστοχία σε δίποντα και τρίποντα, με το ποσοστό να βελτιώνεται προς το τέλος του αγώνα που όλα είχαν κριθεί.
Ακόμα και τα απολύτως αυτονόητα που έκανε χθες η ΤΣΣΚΑ στο παρκέ της «Megasport», αρκούσαν για μία εύκολη νίκη της με αυτά τα… επιτεύγματα των παικτών του Μπαρτζώκα. Σημείο «κλειδί» για να αλλάξει, οριστικά όπως αποδείχθηκε, η ροή του αγώνα, είναι το δεύτερο δεκάλεπτο, όπου η πολύ καλή εικόνα στην δημιουργία με την παράλληλα παρουσία Σπανούλη και Σλούκα από την αρχή, έδωσε την θέση της σε επιθετική ανομβρία, όταν αποφασίστηκε να κάτσουν και οι δυο ταυτόχρονα για πολύ ώρα στον πάγκο. Από 6’ έως το 16’ ο Ολυμπιακός σκόραρε μόλις τέσσερις πόντους, ενώ όσους έβαλε στα πρώτα έξι λεπτά (σ.σ. 17) πέτυχε και μέχρι και δύο λεπτά πριν το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου. Το -19, ίσως να είναι μία νορμάλ ήττα, αν προσθέσουμε σε όλα τα υπόλοιπα την φυσιολογική αδυναμία των τεσσάρων που έλειψαν λόγω της πανδημίας.
Η διστακτικότητα, η ατολμία, η έλλειψη αποφασιστικότητας και τα εύκολα λάθη όμως, έγιναν και από αυτούς που ήταν υγιείς. Δεν ήταν λίγες οι φορές που η μπάλα έμεινε στα χέρια των παικτών του Ολυμπιακού στο τέλος τα επίθεσής τους. Όπως αναφέραμε και παραπάνω όμως, επηρεάστηκαν όλοι από την κατάσταση και είναι λογικό. Όπως είναι λογικό και το να βγει… εκτός εαυτού ο κόουτς Μπαρτζώκας με όσα έβλεπε, διότι ξέρει πως οι παίκτες του μπορούν πολλά περισσότερα. Το ξέσπασμά του για μία διαιτητική απόφαση στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου και ενώ το ματς έχει χαθεί, δεν συνάδει με την ορθότητα των δηλώσεών του, με λιγότερους σφυγμούς λίγη ώρα μετά. Πως δεν είναι ώρα ούτε για υψηλή κριτική (πραγματικά θα ήταν πολύ άδικο), ούτε για… σκύψιμο του κεφαλιού.
Προέχει για όλους η ηρεμία, η σωστή καταγραφή της πραγματικότητας και κυρίως η δουλειά, για να επανέλθει όσο πιο γρήγορα μπορεί ο Ολυμπιακός σε κανονική κατάσταση. Το έργο είναι δύσκολο, διότι χρόνος δεν υπάρχει. Η βελτίωση πρέπει να έρθει μέσα από δύσκολους και απαιτητικούς αγώνες. Για να επιτευχθεί ο στόχος, χρειάζεται έστω και αν μιλάμε για Δεκέμβρη μήνα, μία επανεκκίνηση σε όλους τους τομείς. Μόνο αν οι «ερυθρόλευκοι» καταφέρουν να τραβήξουν μία… κόκκινη γραμμή και διορθωθούν (διότι δεν φταίει μόνο ο κορωνοϊός), θα έχουν ελπίδα να δείξουν που μπορεί να φτάσει φέτος το ταβάνι τους. Ο χρόνος θα δείξει αν θα τα καταφέρουν.