Είναι άλλο πράγμα να παίξεις σε ένα ματς και να το χάσεις κι άλλο να δείχνεις όχι απλά κακή εικόνα, αλλά, επί της ουσίας… μηδενική διάθεση για να το παλέψεις και το 2-1 να μοιάζει με… λίγο!
Γιατί, ναι μεν η εμφάνιση του ΠΑΣ Γιάννινα ήταν πολύ καλή, βασικά στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά η νωχελική απόδοση του Παναθηναϊκού σε… επικίνδυνο βαθμό, ήταν αυτή που «έβγαζε μάτι» χθες στο Αγρίνιο, σχεδόν σε όλη την διάρκεια.
Γράφει ο Σπύρος Σιαμπλής
Ας μην γελιόμαστε: και τα προβλήματα που υπήρχαν πριν τον πρώτο προημιτελικό του Κυπέλλου ήταν δεδομένα και η διάθεση/ανάγκη του Λάζλο Μπόλονι για να προβεί σε αλλαγές ήταν αναμενόμενη. Ακόμα, αν θέλετε, κι ότι η εικόνα των «πράσινων» δεν θα είναι αυτή που ήταν στους πρόσφατους αγώνες τους το… δεχόμαστε, λόγω των προαναφερόμενων.
Για μισό λεπτό, όμως… Ο αγώνας ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για τον Παναθηναϊκό. Με γκολ… από τα αποδυτήρια. Κι αυτός τι έκανε, μετά; Αντί να εκμεταλλευτεί το 0-1 στο 2’ και να προσπαθήσει να «καθαρίσει» την υπόθεση πρόκριση, έδειξε μια -κλασική θα πουν κάποιοι επί των ημερών του 68χρονου προπονητή, ανεξήγητη βάσει του… διακυβεύματος θα πούμε εμείς- παθητική αντίδραση!
Ο Μπόλονι φέρει μερίδιο ευθύνης γισ πολλά πράγματα. Και χθες, όπου και πήγε να βάλει… αυτογκόλ με τις επιλογές του στο 70’ αλλά και την… καθιερωμένη αργή αντίδραση του από τον πάγκο. Και για την προβληματική λειτουργία της ομάδας του σε επίπεδο δημιουργίας/επίθεσης…
Τα έχουμε γράψει/πει/συζητήσει όλοι αυτά, αν και, για να είμαστε δίκαιοι θα είναι πιο σωστό να κρίνουμε τον Ρουμάνο τεχνικό το καλοκαίρι, με χρόνο για δουλειά και προετοιμασία δεν διορθώσει αυτή την «ανορθογραφία». Όχι τώρα, που ήρθε μεσούσης της σεζόν με ξεκάθαρη εντολής να.. σώσει ό,τι σώζεται!
Ωστόσο, ειδικά για την αναμέτρηση του «τριφυλλιού» με τον «Άγιαξ της Ηπείρου» -γιατί… τέτοια έμοιαζε από ένα σημείο και μετά η ομάδα του Αργύρη Γιαννίκη- δεν μπορεί να μην πέσει μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε όσους αγωνίστηκαν.
Μην τρελαθούμε κιόλας! Δηλαδή, δεν ήξεραν την σημασία του αγώνα ο Βιγιαφάνιες, για να πιάσουμε κι έναν «παλιό»; Δεν ήθελαν ο Αϊτόρ ή ο Σάντσες που… πέρασαν και δεν ακούμπησαν χθες, να δείξουν πράγματα και να στείλουν μήνυμα στον προπονητή τους να τους υπολογίζει πιο… ζεστά; Και δεν βάζουμε στην «εξίσωση» παίκτες όπως ο Πούγγουρας ή ο Καρλίτος που είναι ένα «κλικ» πιο μπροστά στην ιεράρχηση…
Μήπως έτσι δεν έγινε, άλλωστε, το «έργο» και με τον κομμένο Μολό και με τον παροπλισμένο Καμπετσή, ή τον Ιωαννίδη και τον Αλεξανδρόπουλο; Αναρωτιόμαστε, ειλικρινά, πώς θα μπορούν να έχουν απαιτήσεις όλοι όσοι θεωρούν ότι έπρεπε να παίζουν περισσότερο; Γιατί, με τέτοιες εμφανίσεις, αν μη τι άλλο… δεν δικαιούνται δια να ομιλούν, όπως είχε πει κάποτε και ο αείμνηστος Μένιος Κουτσόγιωργας!
Και τώρα τι; Αναμφίβολα, ο Παναθηναϊκός δεν τα βάφει μαύρα. Υπάρχει και η ρεβάνς στο «Απόστολος Νικολαΐδης», έχει πετύχει το εκτός έδρας γκολ που σε τέτοιες περιπτώσεις ενδέχεται να αποδειχτεί… χρυσό.
Εξίσου δεδομένο, ωστόσο, είναι ότι άπαντες έβαλαν… μπελά στο κεφάλι τους και μάλιστα μεγάλο! Ο επαναληπτικός στην Λεωφόρο, «καπάκι» μετά από ντέρμπι με την ΑΕΚ, αν μη τι άλλο μετατρέπεται σε ματς… ζωής ή θανάτου. Χώρια την αξία του αντιπάλου, την κακή παράδοση του ΠΑΟ σε αντίστοιχες περιπτώσεις αλλά και την απουσία του κόσμου του από τις κερκίδες…
Ο Μπόλονι έκανε λόγο για χαστούκι, στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα. Το θέμα είναι αν και πόσο αυτό θα… πονέσει τελικά την ομάδα του! Κάτι που φανεί, σε περίπου δύο εβδομάδες από σήμερα, μετά το τέλος του δεύτερου παιχνιδιού ανάμεσα στις δύο ομάδες…
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, μέχρι τότε, θα πρέπει όλοι να αντιληφθούν πως… άλλη ευκαιρία δεν θα έχουν για να μην χύσουν την καρδάρα με το γάλα. Είχαμε γράψει σε αυτή την στήλη, ότι η παρουσία του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο μέχρι τέλους φάνταζε ως «υποχρέωση», με γνώμονα την ευρωπαϊκή έξοδο του.
Πλέον, πολύ απλά η πρόκριση επί του ΠΑΣ στα ημιτελικά είναι… καθήκον! Προκειμένου, τελικά, να μην θυμάται κανείς την αυτή την ήττα αλλά αντιθετως όλοι να μιλούν για το ντέρμπι που θα βγάλει η κλήρωση στα ημιτελικά. Νέτα, σκέτα…