Ας αρχίσουμε κάπως… ανάποδα για να δώσουμε την ουσία. Πείτε πως ο Ολυμπιακός έπαιζε στο τέλος δύο καλύτερες άμυνες απ’ ότι στο φάουλ πάνω στον Ντε Κολό και στο τρίποντο του Πιέρ και ο ΜακΚίσικ δεν είχε κάνει βήματα στο 79-76. Πείτε πως ο καταπληκτικός Βεζένκοφ έβρισκε ένα ακόμα μεγάλο τρίποντο και οι «ερυθρόλευκοι» γυρνούσαν από την Πόλη με μία πραγματικά πολύ μεγάλη νίκη με ανατροπή και μάλιστα στον… τελικό της Φενέρμπαχτσε. Ασφαλώς και το πρόσημο θα ήταν βαθμολογικά θετικό και η ψυχολογία θα άλλαζε, πέραν τούτου όμως, ουδεμία πρόοδος δεν θα εμφανιζόταν.
Ασφαλώς και δεν είμαι τρελός, ασφαλώς και γνωρίζω πως στο τέλος της διαδρομής μπορεί αυτή η μία νίκη να στοιχίσει στο τέλος τον στόχο της εισόδου στα πλέι οφ, αν όμως μόνο αυτό είναι το ζητούμενο για μία ομάδα, τότε αποκλείεται να το πετύχει παρουσιάζοντας μετά από έναν ολόκληρο γύρο τόσα σκαμπανεβάσματα και τόσο αλλοπρόσαλλη προσέγγιση των αγώνων της. Διότι φτάσαμε στην 16η αγωνιστική και ο Ολυμπιακός ακόμα δεν έχει αγωνιστική ταυτότητα, κάποιες αγωνιστικές σταθερές που να ξέρεις που θα στηριχθεί και θα βαδίσει, ενώ ακόμα δεν έχει βρει αποδοτικές πεντάδες και ψάχνεται. Καλές νίκες και κακές ήττες θα έχουν όλοι, όμως είναι αναγκαίο οι «ερυθρόλευκοι» να βρουν τρόπο και να σταθεροποιηθούν στο τι ζητούν και τι θέλουν να παρουσιάσουν, διότι τα περιθώρια στενεύουν πλέον επικίνδυνα.
Στην Κωνσταντινούπολη, το ματς άρχισε ιδανικά, όμως ήταν δεδομένο πως το αρχικό 8/12 τρίποντα δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί, αν δεν συνοδευόταν με καλύτερη άμυνα και ιδέες για να περάσει η μπάλα μέσα στην ρακέτα. Το τέλος της βραδιάς, βρήκε την πολυτάλαντη αλλά… χαρά του αντιπάλου και χειρότερη επίθεση της Ευρωλίγκας με 72,2 πόντους μέσο όρο μέχρι απόψε Φενέρ, να σημειώνει 84. Με περισσότερα από 20 καλάθια μέσα από την ρακέτα με την άμυνα του Ολυμπιακού να είναι ξανά σοφτ, να ξεχνιέται στις περιστροφές και να επιτρέψει 25 ασίστ στην τουρκική ομάδα. Οι περισσότερες σαν σε προπόνηση και με βασικό δημιουργό τον Βέσελι. Ο οποίος επέστρεψε από τραυματισμό και με δύο προπονήσεις έβαλε 8/8 δίποντα στην απούσα πίσω ζώνη άμυνας του Ολυμπιακού.
Πάμε και σε άλλα επί μέρους στατιστικά που έγραψαν την ιστορία της ήττας, που θα μπορούσε να ήταν με μεγαλύτερη διαφορά αν δεν υπήρχε η λίγο περισσότερη ενέργεια που βγήκε στο 4ο δεκάλεπτο και τα τρίποντα του Βεζένκοφ. Ο Ολυμπιακός στο 2ο και στο 3ο δεκάλεπτο, έβαλε 27 πόντους, όσους και στο πρώτο. Με έλλειψη φρέσκων ιδεών στην επίθεση και μόλις 3/5 σουτ των δύο σέντερ του. Έδωσε 9 κλεψίματα στην Φενέρ, είχε 14 λάθη για 21 ασίστ, σφάλματα που έδωσαν 21 πόντους στους γηπεδούχους. Η έλλειψη προσήλωσης στην άμυνα, φαίνεται και από τα μόλις 3 κλεψίματα που έγιναν, την ώρα που οι παίκτες του Κοκόσκοφ είχαν μόλις 9 λάθη και πήραν 13 πόντους από τον αιφνιδιασμό, έναντι 6 των «ερυθρόλευκων». Τα 7 από 14 λάθη έγιναν στο καταστροφικό 2ο δεκάλεπτο, σε ένα ημίχρονο που το 56,3% στα τρίποντα δεν ήταν αρκετό για να έχει προβάδισμα ο Ολυμπιακός, από την στιγμή που η Φενέρ είχε 72,2% στα δίποντα.
Αρκετά όμως με τους αριθμούς και την Πόλη, όπου ακόμα μια ευκαιρία για βαθμολογική άνοδο χάθηκε, λόγω του ότι ο Ολυμπιακός δεν ήταν όσο καλός και συγκεντρωμένος θα έπρεπε. Απομένει ένα ματς στην Ρωσία με την ουραγό Χίμκι για να φύγει το 2020, όπου οι «ερυθρόλευκοι» θα πρέπει να νικήσουν πάση θυσία. Όσο και αν απομένει ένας ολόκληρος γύρος, όσοι χάσουν από την ταλαντούχα αλλά… σκόρπια διαδήλωση ρωσική ομάδα, ίσως τεθούν εκτός στόχων νωρίτερα απ’ ότι υπολόγιζαν. Όπως προανέφερα σημασία έχει όμως ο Ολυμπιακός να βρει προσανατολισμό. Και να λύσει τα προβλήματά του αλλά και να απαντήσει στα ερωτηματικά. Που είναι πολλά. Όπως για παράδειγμα γιατί ο Χάρισον που ήταν εξαιρετικός στο πρώτο δεκάλεπτο, να μείνει ανενεργός σε όλο το δεύτερο.
Όπως το γιατί θα πρέπει να τελειώνει τα ματς ένας εκ των Σπανούλη ή Σλούκα; Όταν το ματς πήγε στον πόντο με 2 λεπτά να απομένουν, πόσο χειρότερη άμυνα θα έπαιζε ο Ολυμπιακός και με τους δύο μαζί στο φινάλε, ώστε να υπάρχουν δύο έμπειροι δημιουργοί να πάρουν την απόφαση και όχι και πάλι ο αρνητικός απόψε ΜακΚίσικ; Πόσο λιγότερα πράγματα θα έκανε ο Λαρεντζάκης από αυτά που δίνει ο Τζένκινς, ώστε να μην φαίνεται ξεκάθαρα πως από την ομάδα λείπει ένας ακόμα πλέι μέικερ με έφεση στην δημιουργία; Μέχρι πόσο θα περιμένει ο Ολυμπιακός τον Έλις (καλά να είναι το παιδί που χτύπησε σήμερα όπως και ο Παπανικολάου) ο οποίος μετά την περυσινή καλή παρουσία του, που δίκαια του έδωσε ανανέωση συμβολαίου, δείχνει να μην ανταποκρίνεται στην πίεση και τις απαιτήσεις του υψηλού επιπέδου;
Πότε θα καταλήξει ο κόουτς Μπαρτζώκας σε αυτό που ο ίδιος προ ημερών δήλωσε; Στο με ποιους θα πορευτεί μέχρι το τέλος δηλαδή και σε ποιο rotation θα καταλήξει στην κρίσιμη τελική ευθεία. Εφόσον απαντηθούν όλα αυτά και βρεθούν οι λύσεις, δεν θα γίνουν όλα καλύτερα με ένα μαγικό… ραβδί, όμως σίγουρα ο Ολυμπιακός θα έχει υψηλότερο ταβάνι, καλύτερη προοπτική και θα αδικεί λιγότερο τον εαυτό του…
Καλά Χριστούγεννα με υγεία σε όλους!