SportSite.gr Αθλητικά νέα, ειδήσεις
Οι μηχανές στο… φουλ στο στρατόπεδο της ΑΕΚ ενόψει της επόμενης σεζόν. Σίγουρα -πρώτα και κύρια- εκείνο που πρέπει να ξεκαθαρίσει άμεσα είναι το θέμα του προπονητή. Ωστόσο, η «Ένωση» χρειάζεται στοχευμένες βελτιωτικές κινήσεις και σε επίπεδο ρόστερ. Μία εξ αυτών και η θέση των στόπερ.
Οι «κιτρινόμαυροι» ψάχνουν την «κολώνα» τους για τα μετόπισθεν, τον παίκτη που θα ηγηθεί της άμυνας στην ΑΕΚ της «Αγια-Σοφιάς – OPAP Arena». Δύσκολη, αλλά όχι κι ακατόρθωτη αποστολή. Ευτυχώς για εμάς, το φορτίο το έχουν αναλάβει άλλοι. Εάν κάτι περνά από το χέρι μας, όμως, είναι να θυμίσουμε τους 7+1 καλύτερους ξένους κεντρικούς αμυντικούς που έχουν φορέσει τη φανέλα με τον δικέφαλο. Πάμε…
Κάρλος Γκαμάρα (2001-2002)
Δεν γίνεται να μην ξεκινήσει η λίστα από τον «Σερίφη». Από τους καλύτερους στόπερ που έχουν αγωνιστεί στην Ελλάδα. Δυστυχώς -κυρίως για τους φίλους της ΑΕΚ- «δίδαξε» τη θέση στη χώρα μας μόλις για μία σεζόν. Τα εισαγωγικά για το τελευταίο ίσως και να ‘ναι αχρείαστα, καθώς ο τρόπος παιχνιδιού του Κάρλος Γκαμάρα θύμιζε αυτό που λέμε -εν έτει 2022- «σύγχρονο κεντρικό αμυντικό»: Ηγέτης εντός αγωνιστικού χώρου, άριστες τοποθετήσεις, καλός στο ψηλό παιχνίδι αλλά και με την μπάλα στα πόδια, καίρια μαρκαρίσματα, τα πάντα.
Επέστρεψε στη Φλαμένγκο, από την οποία τον είχε αποκτήσει δανεικό η «Ένωση», ως Κυπελλούχος Ελλάδος, με την ΑΕΚ να μην κάνει το νταμπλ αφού έχασε το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία από τον Ολυμπιακό. Το κυριότερο όμως: Παρά τη βραχυχρόνια παρουσία του, έμεινε για πάντα στις καρδιές των οπαδών των «κιτρινόμαυρων». Όντας αδύνατο να τον διατηρήσει στο ρόστερ του ο «δικέφαλος», εν συνεχεία έκανε το μεγάλο βήμα για την Ίντερ, με την οποία διέγραψε σπουδαία πορεία (ημιτελικά Champions League, μεταξύ άλλων). Από τους εμβληματικούς αρχηγούς της εθνικής Παραγουάης.
Μπρούνο Άλβες (2004-2005)
Περίπτωση που μοιάζει αρκετά μ’ εκείνη του Κάρλος Γκαμάρα. Όπως κι ο Παραγουανός, έτσι κι ο Πορτογάλος κεντρικός αμυντικός αγωνίστηκε στην ΑΕΚ μόλις για μία σεζόν, όντας κι αυτός δανεικός. Τον είχε πάρει ο Φερντάντο Σάντος από την Πόρτο «πακέτο» μαζί με τον Πάουλο Ασουνσάο. Αμφότεροι πραγματοποίησαν εντυπωσιακές εμφανίσεις με την ΑΕΚ κι έκαναν σπουδαία καριέρα στη συνέχεια. Ωστόσο, εκείνος που δέθηκε περισσότερο με τους «Ενωσίτες» ήταν ο υψηλόσωμος (1,89μ.) στόπερ. Εξάλλου, τις τελευταίες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, είχε αξιοποιήσει την τιμωρία του παρακολουθώντας την εκτός έδρας αναμέτρηση με τον ΟΦΗ στο πέταλο που βρίσκονταν οι οπαδοί του «δικεφάλου».
Ποδοσφαιριστής με έντονο ταπεραμέντο, aggressive στο παιχνίδι του, ενώ καθάριζε τα πάντα στον αέρα. «Εάν χρειαστεί να κάνεις τάκλιν, σημαίνει ότι δεν έχεις μαρκάρει σωστά», είχε σημειώσει εν ολίγοις σ’ ένα από τα… διαδικτυακά του μαθήματα για τη θέση. Η μετέπειτα πορεία του με Πόρτο, Ζενίτ, εθνική Πορτογαλίας αλλά και στα γήπεδα της Ιταλίας (βασικός μέχρι και τα 39) αποδεικνύει ότι τα λόγια του έχουν βάση. Πλέον, έχει επιστρέψει στη χώρα μας βγάζοντας το ψωμί του στον Απόλλωνα Σμύρνης, μιλώντας συνεχώς με τα καλύτερα λόγια για την ΑΕΚ.
Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι (2016-2021)
Παικταράδες οι προαναφερθέντες, ίσως και καλύτεροι από τον Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι. Παρόλα αυτά, ο Ουκρανός στόπερ είναι εκείνος που φωτογραφίζει με τον καλύτερο τρόπο το τι λείπει αυτή τη στιγμή από το κέντρο της άμυνας της ΑΕΚ. Εξάλλου, η επικείμενη αποχώρησή του ήταν αυτή που είχε «πυροδοτήσει» τη συζήτηση για την ανάγκη απόκτησης ενός… γενικού κουμανταδόρου στα «κιτρινόμαυρα» μετόπισθεν.
Συνολικά πέντε σεζόν (2016-2021) φόρεσε τη φανέλα με τον δικέφαλο ο 35χρονος άσος. Ταλαιπωρήθηκε αρκετά από τραυματισμούς, αιτία που δεν του επέτρεψε να απογειώσει την καριέρα του, παρά τη μεταγραφή του στην Μπαρτσελόνα (έναντι 25 εκατ. ευρώ το 2009). Ωστόσο, όσο ήταν υγιής προσέφερε τα μέγιστα. Ήρεμος στο παιχνίδι του, εξαιρετικές τοποθετήσεις και καθοδήγηση της άμυνας κα καλός στο build up από πίσω.
Συμπλήρωσε 126 συμμετοχές με την «Ένωση», έχοντας ως κορυφαία του στιγμή το γκολ ισοφάρισης στο στο «Γ. Καραϊσκάκης», το 2018 στο «διπλό» (1-2)… μισό πρωτάθλημα για την ΑΕΚ. Κόντρα στην… περιρρέουσα ατμόσφαιρα και τις σχετικές εκτιμήσεις, όχι μόνο συνεχίζει την μπάλα, αλλά πραγματοποιεί εντυπωσιακές εμφανίσεις με τον Ιωνικό.
Μαουρίτσιο Ράιτ (2002-2003)
Ανέλαβε το δύσκολο φορτίο της αναπλήρωσης του τεράστιου κενού που άφησε πίσω του ο Κάρλος Γκαμάρα και ανταπεξήλθε και με το παραπάνω. Άλλου τύπου παίκτης βέβαια. Κι αυτός είχε στο ρεπερτόριό του τις σωστές τοποθετήσεις, ενώ -μεταξύ άλλων- ήταν εξαιρετικός στο… man to man, δυνατός, καλός στις στατικές φάσεις, καθώς κι αρκετά γρήγορος για το ύψος του. Όπως το δίδυμο Άλβες-Ασουνσάο, έτσι κι εκείνος μετακόμισε στην Ελλάδα ως «πακετάκι» μαζί με τον Βάλτερ Σεντένο, μετά την κοινή τους παρουσία με την εθνική της Κόστα Ρίκα στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 2002.
Κανονικά ο 51χρονος, πλέον, Κοσταρικανός είχε υπογράψει τριετές συμβόλαιο. Ωστόσο, ελέω και της γνωστής περιόδου της διοίκησης Ψωμιάδη, αγωνίστηκε στο «Νίκος Γκούμας» για μόλις μία σεζόν. Προφανώς, ξεχωρίζει η συμβολή του στην αήττητη πορεία της «Ένωσης» στους ομίλους του Champions League, όπως φυσικά και το τέρμα του κόντρα στον ΑΠΟΕΛ στα προκριματικά.
Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς (2008-2010)
Μ’ όλα τα παραπάνω «θηρία» δεν θα μπορούσε να είναι πιο ψηλά στη λίστα. Κι όμως -στα καλά του- ήταν ο τύπος παίκτη που λείπει αρκετά από τη σημερινή ΑΕΚ. Αποκτήθηκε το 2008 επί προεδρίας Ντέμη Νικολαΐδη. Παρότι μετακόμισε στην Αθήνα ως βασικό στέλεχος της εθνικής Σουηδίας, στο ξεκίνημά του με τα κιτρινόμαυρα ο κόσμος της ομάδας φοβήθηκε μήπως επρόκειτο για… ξυλοκόπο. Δεν έλειψαν οι μέτριες εμφανίσεις στη συνέχεια. Όμως, απέδειξε ότι συνιστούσε πολύ καλό κεντρικό αμυντικό κι ότι έχει αδικηθεί αρκετά από τον κόσμο. Θηριώδης στόπερ, ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι, με σχετικά καλή καθοδήγηση των μετόπισθεν, ενώ έδεσε αρμονικά με τον Σωτήρη Κυργιάκο.
Αποτέλεσε την αφορμή για την αποχώρηση του Νικολαΐδη από τον προεδρικό θώκο του κλαμπ, λόγω των έντονων αποδοκιμασιών που δέχτηκε όταν πανηγύρισε έξαλλα το γκολ ισοφάρισης με τον Αστέρα Τρίπολης τον Νοέμβριο του 2008. Αλησμόνητη και η κεφαλιά του κόντρα στην Μπενφίκα, η οποία χάρισε τη νίκη (1-0) στον «δικέφαλο» έναν χρόνο αργότερα. Επέστρεψε στην οικογένεια της ΑΕΚ το 2016 αναλαμβάνοντας το πόστο του Τεχνικού Διευθυντή.
Μπρούνο Τσιρίλο (2005-2007 και 2013-14)
Το προσωνύμιο «sexy Bruno» μπορεί να του πιστώθηκε σ’ ένα εντός έδρας ματς με την Καλλιθέα (ένεκα των γνωστών… αποκαλυπτηρίων), ωστόσο εν πολλοίς χαρακτήριζε όλη του την πορεία με τα κιτρινόμαυρα. Παίκτης γεμάτος πάθος που μάτωνε -κυριολεκτικά- για τη φανέλα με τον δικέφαλο. Παράλληλα βέβαια, είχε σημαντικά ανασταλτικά προσόντα, κυρίως τη δύναμη και την ταχύτητα. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί για το εγκεφαλικό του παιχνίδι -στοιχείο που έχει κατά βάση ανάγκη τη δεδομένη στιγμή η ΑΕΚ- ωστόσο η προσφορά του στην «Ένωση» ήταν μεγάλη.
Ο Ιταλός πρώην κεντρικός αμυντικός ανέπτυξε ισχυρούς δεσμούς με τους φίλους του «δικεφάλου». Υπηρέτησε την ΑΕΚ τόσο στα καλά του ποδοσφαιρικά χρόνια (2005-2007), όσο και προς το τέλος της καριέρας του (λίγο μετά το τριετές πέρασμά του από τον ΠΑΟΚ), προκειμένου να τη βοηθήσει στο ξεκίνημα της επιστροφής της από τα γήπεδα της Γ’ Εθνικής. Highlight της πορείας του με τα κιτρινόμαυρα το γκολ της ισοφάρισης στην έδρα της Άντερλεχτ, το οποίο δεν φάνηκε αρκετό στην ομάδα του για την πρόκριση στους «16» του Champions League, εξαιτίας της χαλαρότητας με την οποία η Μίλαν αντιμετώπιζε την ίδια ώρα τη Λιλ. Γνώρισε ένα αποθεωτικό standing ovation στον τελευταίο του αγώνα -της πρώτης του θητείας- στο ΟΑΚΑ (κόντρα στην Ξάνθη), με την αποχώρησή του να χρεώνεται στον -κατά τα άλλα τεράστιο- Λορένθο Σέρα Φερέρ.
Χουάν Κάλα (Ιούλιος 2011 – Δεκέμβριος 2011)
Ιδιάζουσα περίπτωση ή αλλιώς «κλασική περίπτωση ΑΕΚ». Τι κι αν αγωνίστηκε με τα κιτρινόμαυρα για μόλις ένα εξάμηνο. Πρόλαβε να δείξει την αξία του, να δεθεί με την ομάδα κι εντέλει τα επόμενα χρόνια να παίζει συχνά-πυκνά στα μεταγραφικά σενάρια που την αφορούσαν. Αποτέλεσε -μαζί με τον Χόσε Κάρλος- επιλογή του Μανόλο Χιμένεθ το καλοκαίρι του 2011. Η συμφωνία «Ένωσης» και Σεβίλλης έκανε λόγο για μονοετή δανεισμό. Όμως, οι εξαιρετικές του εμφανίσεις ανάγκασαν τους Ανδαλουσιανούς να τον διακόψουν πρόωρα και να τον επαναφέρουν στην Ισπανία.
Ταχύτατος, με δυναμικές αντιδράσεις, έβγαινε και καθάριζε ψηλά στο γήπεδο. Ενδεικτικές του τρόπου παιχνιδιού του, οι δύο «άρρωστες» προβολές του που οδήγησαν στο γκολ ισοφάρισης του Λεονάρντο στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ.
(Η εν λόγω φάση στο 1:25)
Bonus: Όγκνιεν Βράνιες
Το bonus της σχετικής λίστας, υπό την έννοια ότι η ΑΕΚ τον έχει ήδη στις τάξεις της. Παρόλα αυτά, δυστυχώς για τους φίλους της «Ένωσης» αλλά και για το ίδιο το κλαμπ, ο Βόσνιος στόπερ δεν θυμίζει σε τίποτα τον παίκτη της πρώτης από τις τρεις θητείες του στην ομάδα (Ιανουάριος 2017 – καλοκαίρι 2018). Τα όσα έκανε με τα κιτρινόμαυρα εκείνη την περίοδο -που εξαργυρώθηκαν με το πρωτάθλημα του 2018- τον κατατάσσουν ως έναν από τους καλύτερους ξένους κεντρικούς αμυντικούς που έχουν αγωνιστεί στα ελληνικά γήπεδα.
Παρόλα αυτά, αυτές οι εποχές φαίνεται να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και πλέον ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας του δεν αποτελεί το σημαντικότερο θέμα. Το παράδοξο είναι ότι προσφέρει σημαντικά στο παραγωγικό κομμάτι (τρία γκολ φέτος). Την ίδια ώρα, όμως, δεν παρέχει καμία ασφάλεια στα μετόπισθεν. Επέστρεψε στα Σπάτα το περασμένο καλοκαίρι για να γίνει η «κολώνα» της άμυνας, ωστόσο δεν μπόρεσε να δέσει με κανέναν εκ των Τζαβέλλα ή Μήτογλου. Έχει χάσει τη σβελτάδα του, στοιχείο που αντικατοπτριζόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν στο προβληματικό αμυντικό transition της ΑΕΚ (σίγουρα μερίδιο φέρουν και τα χαφ της).
Όπως και να ‘χει -με τα πάνω και τα κάτω του (κυρίως λόγω χαρακτήρα και συμπεριφοράς)- ο, λατρεμένος από την κερκίδα, 32χρονος κεντρικός αμυντικός έχει προσφέρει πολλά στον «δικέφαλο» και η ποδοσφαιρική απαξίωσή του θα ήταν άδικη. Ωστόσο στο προκείμενο, η «Ένωση» χρειάζεται σημαντική ενίσχυση στα στόπερ και μια περίπτωση σαν και τη δική του -τέσσερα χρόνια πριν- θα της ερχόταν «κουτί».
