Σ.Φ. ΠΑΣ Γιάννινα: «Η πόλη µας δεν θα γίνει ροντέο και δεν θα χωρέσει δολοφόνους»!

Σχετικά με τα γεγονότα της 7ης Απριλίου και τα όσα ακολούθησαν

Μετά την δολοφονία του Άλκη και αφού ξεπεράσαµε το µούδιασµα και την παγωµάρα, βρεθήκαµε όλοι σε µια θέση να θέλουµε να κάνουµε την αλλαγή που όλοι κατά καιρούς συζητούσαµε.

Η αυτοκριτική, και το να έρθουµε αντιµέτωποι µε τις ίδιες µας τις παθογένειες, ήταν πρώτη στην ατζέντα των συζητήσεων. Το να βγούµε µε θάρρος, και να πούµε όλα όσα µας «έτρωγαν», ήταν µία από τις δυσκολίες µας. Παρόλα αυτά, και έπειτα από ατέλειωτες συζητήσεις, δυνατές ζυµώσεις και ψυχικό σθένος, δηλώσαµε παρόντες, µε το τεράστιο σε διαστάσεις πανό µας, και ζητήσαµε ένα µεγάλο και ειλικρινές «συγγνώµη». Αυτή µας η συγγνώµη ακούστηκε από τον Έβρο µέχρι την Κρήτη και από τα Γιάννινα ως το Χαριλάου. Και ήταν µια συγγνώµη που την φωνάξαµε συνολικά και συλλογικά. «Να γίνουµε η αλλαγή που θέλουµε», λέγαµε µεταξύ µας τότε, και καταλαβαίναµε πως οι συλλογικές αποφάσεις και οι δηµόσιες δηλώσεις, πρέπει να συνοδεύονται στα σοβαρά και στ’ αλήθεια από αντίστοιχες πράξεις.

Ακόµα και όταν όλα τα Μ.Μ.Ε. µας αφιέρωναν άρθρα θαυµασµού για την κίνηση µας, καταλαβαίναµε πως το «βάρος» της ευθύνης µεγάλωνε, και πως όλοι µας θα έπρεπε να δείξουµε την απαιτούµενη σοβαρότητα. Σε µία οπαδική σκηνή που εδώ και χρόνια έχει προσανατολισµό από το τσιµέντο προς το διπλανό τσιµέντο, και από το πεζοδρόµιο προς το απέναντι πεζοδρόµιο, εµείς αποφασίσαµε να γυρίσουµε τις πυξίδες µας ώστε να δείχνουν από το τσιµέντο της κερκίδας µας προς το χορτάρι. Αµέτρητα τα πανό µας, οι εκδηλώσεις µας, οι φιέστες, οι φωνές µας για να εκπληρώσουν αυτό το σκοπό, για να γίνουµε στ’ αλήθεια ένα παράδειγµα αλλαγής.

Μεγαλώσαµε στα Γιάννινα. Σ’ αυτή την πόλη ζούµε, κυκλοφορούµε, ερωτευόµαστε, δουλεύουµε και πασχίζουµε. Σ’ αυτή την πόλη, µε τα καλά και τα στραβά µας, µε τα σωστά και µε τα λάθη µας, καταφέραµε να µας κοιτάζει ο κόσµος και να λέει «Τα παιδιά του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ», «Τα παιδιά της οµάδας µας», «Τα παιδιά της πόλης µας». Καταφέραµε να δηµιουργούµε µποτιλιάρισµα στον δρόµο του συνδέσµου µας, κάθε φορά που το αίσθηµα της αλληλεγγύης µας οδηγούσε να συλλέγουµε βοήθεια για όποιον τη χρειαζότανε. Καταφέραµε να χαρίζουµε χαµόγελα στα πρόσωπα των παιδιών σε νοσοκοµεία και σε ιδρύµατα µε τις επισκέψεις µας. Καταφέραµε να οµορφύνουµε την πόλη µας, και να την εµποτίσουµε µε τις αξίες και τις αρχές της Αξιοπρέπειας και του Σεβασµού, οι οποίες είναι καταστατικές αρχές της σχέσης µας µε την οµάδα µας, αλλά και του τρόπου λειτουργίας του Συνδέσµου µας.

Κατά καιρούς, πολλές από τις κινήσεις µας, σκόπιµα παρερµηνεύτηκαν. Πολλές από τις κινήσεις µας ερµηνεύτηκαν από κάποιους -το όνοµα των οποίων δεν θέλουµε να αναφέρουµε- ως «στρατολόγηση». Θέλουµε να διαβεβαιώσουµε τους πάντες, πως όλες αυτές οι κινήσεις µας, έγιναν µε ανιδιοτέλεια και αγάπη. Πρώτα απ’ όλα διότι, ΚΑΝΕΙΣ στην πόλη µας δεν χρειάστηκε «στρατολόγηση» για να γίνει ΠΑΣ Γιάννινα. Όλοι µας, από µικρά παιδιά, περάσαµε το κατώφλι του γηπέδου, µε ένα µπλουζάκι και ένα κασκόλ και φυσικά µε έναν µεγαλύτερο να µας κρατάει απ’ το χέρι. Και δευτερευόντως διότι ΌΛΟΙ στην πόλη µας µπορούνε πάντα να ακούνε τις φωνές µας απ’ το γήπεδο, να µυρίσουν τους καπνούς απ’ τους πυρσούς µας, να θαυµάσουν τις ζωγραφιές και τη δηµιουργικότητά µας να ξεδιπλώνεται στην πόλη, να δουν απ’ το µπαλκόνι τις πορείες συνοδείας της οµάδας µας, και φυσικά στις βόλτες τους, να ακούσουν τις µουσικές από τα φεστιβάλ µας.

Από την άλλη, ΟΛΟΙ µα ΟΛΟΙ οι γιαννιώτες γνωρίζουν τι γίνεται και παραέξω. Δεν χρειάζεται να ψάξουν στο YouTube, αλλά ούτε να βρεθεί κάποιος να τους µεταφέρει, εξηγήσει και γαλουχήσει για το ποσό «τροµερά» περνάνε στον Πειραιά, στην Τούµπα, στη Φιλαδέλφεια, στη Λεωφόρο· το πόσο «γα@@@ε και δέρνουν»· το ποσό «µετράει» αν ανοίξεις κεφάλι «αλλόθρησκου»· το πόσο αυξάνεται η «µαγκιά» ανάλογα µε το ποσό µεγάλο µαχαίρι κουβαλάς· το πόσο «φλώρικα» είναι αυτά που κάνουν στα Γιάννινα. ΟΛΟΙ µα ΟΛΟΙ οι γιαννιώτες γνωρίζουν, ότι για όλους αυτούς -και ειδικά για τους ντόπιους υποστηρικτές τους-, το µόνο που µετράει γύρω απ’ το ποδόσφαιρο και τον οπαδισµό, είναι να µοιράζεις «πακέτα» και «πακετάρες».

Εµείς, λοιπόν, σε όλο αυτό το παιχνίδι, µπορούµε να συζητήσουµε αν αντέχουµε να παίξουµε, αλλά δεν συζητάµε καν αν θέλουµε να παίξουµε. Γιατί; Γιατί πολύ απλά η απόφαση µας έχει παρθεί εδώ και καιρό, είναι συλλογική, και είναι… ΌΧΙ!

Από την πρώτη στιγµή της δολοφονικής επίθεσης στον Δηµήτρη µίλησαν πολλοί. Ακούσαµε βαρύγδουπες κουβέντες και πολλά αισχρά ψέµατα. Εµείς επιλέξαµε να κρατήσουµε για λίγο το στόµα µας κλειστό, διότι είχαµε πιο σηµαντικά πράγµατα να κάνουµε.

Πρώτα απ’ όλα, να επαγρυπνούµε µε την καρδιά και το µυαλό στραµµένο προς την µάχη που έδινε ο Δηµήτρης.

Δεύτερον, να βγούµε στην πόλη, και µε τη φωνή µας, να µην επιτρέψουµε σε κανέναν να κουκουλώσει την επίθεση της 7ης Απριλίου.

Τρίτον, να ξεπεράσουµε το σοκ του να βλέπουµε την ίδια µας την πόλη να ξεχαρβαλώνεται από εισαγόµενους κάφρους, εισαγόµενη ηθική και εισαγόµενες πρακτικές ψευτοµαγκιάς.

Τέταρτον, να χαλιναγωγήσουµε τους εαυτούς µας, και µέσα από συζητήσεις ωρών, επιχειρήµατα και συλλογικές αποφάσεις, να καταφέρουµε να συγκρατήσουµε το αίµα όσων δικαίως έβραζε και εξακολουθεί να βράζει. Γιατί πολύ απλά, κάθε φωνή που πνιγόταν απ’ το αίσθηµα της αδικίας και µιλούσε για αντίποινα δεν διέφερε σε τίποτα από τους επίδοξους δολοφόνους που επιτέθηκαν στον Δηµήτρη και την παρέα του. Εµείς ποτέ δεν θέλαµε να γίνουµε σαν κι αυτούς. Άλλα είναι τα πρότυπα, άλλες οι αξίες και άλλα τα πιστεύω που µας ώθησαν να ασχοληθούµε µε τον οπαδισµό και µε την οµάδα της πόλης µας. Ποτέ δεν θέλαµε να υιοθετήσουµε τις τακτικές των έµµισθων υπαλληλοοπαδών κάθε άλλης «µεγάλης» οµάδας.

Πέµπτον, φροντίσαµε να είµαστε δίπλα, βοηθώντας έµπρακτα στις ανάγκες του Δηµήτρη και των υπόλοιπων αδερφών µας που δέχτηκαν την επίθεση.

Η πρώτη µας νίκη, δεν άργησε να έρθει όταν µε πείσµα και λύσσα καταφέραµε να ξεκουκουλώσουµε τα χοντροκοµµένα ψέµατα, βοηθώντας την αλήθεια να λάµψει. Η κοινή αλήθεια όλων των γιαννιωτών, αυτό που όλη η πόλη γνωρίζει, έκανε τους πάσης φύσεως δηµοσιογράφους και δηµοσιοκάφρους να παύσουν την συγκάλυψη. Έτσι οι ιστορίες για αγρίους περί «ραντεβού θανάτου» έγιναν ορθώς «δολοφονική ενέδρα» και φυσικά το εσκεµµένα αόριστο «οπαδοί» έγινε «οπαδοί του Ολυµπιακού».

Η δεύτερη νίκη ήρθε όταν ο κόσµος της πόλης δήλωσε «παρών» στην προσπάθειά µας να βοηθήσουµε έµπρακτα τις ανάγκες των παιδιών που δέχτηκαν την επίθεση. Ένα σεβαστό ποσό συγκεντρώθηκε και κάλυψε ένα µέρος των δύσκολων και αφόρητων ιατρικών και νοµικών αναγκών που βαραίνουν τους αδερφούς µας. Αντιλαµβανόµαστε αυτές τις κινήσεις σαν αναγνώριση της πόλης προς το πρόσωπο µας και προς τις προθέσεις µας. Στεκόµαστε µε απεριόριστο θαυµασµό και σεβασµό απέναντι στον καθένα και στην καθεµία που βοήθησε έµπρακτα. Όλοι και όλες µας δώσατε και µας δίνεται δύναµη.

Η τρίτη µας νίκη αφορά το κοµµάτι της υγείας του αδερφού µας, αλλά αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην παλικαρίσια του ψυχή!

Η τέταρτη και τελευταία µας νίκη αφορά όλη την πόλη. Μιλάµε για το γεγονός ότι από τις 7 Απριλίου µέχρι σήµερα δεν χρειάστηκε να πούµε δηµόσια το παραµικρό, διότι ΟΛΟΙ στα Γιάννινα ξέρουν πολύ καλά τι έχει γίνει. ΟΛΟΙ ξέρουν την αλήθεια, και ο χρόνος που έρχεται θα την φανερώσει ξανά και ξανά.

Και φυσικά η πόλη µας έχει µνήµη και θυµάται: Η κοινή συνείδηση της πόλης γνωρίζει ΠΟΙΟΙ το παίζουν εδώ και χρόνια νταβατζήδες· ΠΟΙΟΙ είναι ρουφιάνοι και διατηρούν σχέσεις µε την αστυνοµία· ΠΟΙΟΙ σπάνε µαγαζιά για να βγάλουν βίντεο και ανακοινώσεις «µαγκιάς», ποιοι επιτίθονται 15 και 20 άτοµα σε 2, ποιοι ανοίγουν τις τσάντες των πιτσιρικάδων έξω από τα σχολεία τους. ΟΛΗ η πόλη γνωρίζει ότι αυτοί που τα κάνουν αυτά δεν είναι οι οπαδοί του ΠΑΣ Γιάννινα. Γιατί πολύ απλά οι οπαδοί του ΠΑΣ Γιάννινα δεν είχαν ποτέ την ανάγκη να κάνουν τίποτα από όλα αυτά.

Τα 7 καθίκια που στις 7 Απριλίου µπήκαν στα αυτοκίνητά τους, φόρτωσαν σκύλες, σίδερα και καπνογόνα και επιτέθηκαν στους φίλους µας προσπαθώντας να τους δολοφονήσουν µπορεί και να συνετίστηκαν πρόωρα. Μάθαµε ότι αφού κατέδωσαν ο ένας τον άλλο για τις πράξεις τους, προφανώς σε µία προσπάθεια να επιβάλλουν άµεση δικαιοσύνη έπαιξαν και ξύλο µεταξύ τους στα κρατητήρια (γιατί άραγε;). Όλοι όσοι επιµένουν παρόλαυτά να τους υποστηρίζουν θα πρέπει να το σκεφτούν διπλά και τριπλά.

Το λέµε για πολλοστή φορά: Η πόλη µας δεν θα γίνει Ροντέο και δεν θα χωρέσει δολοφόνους. Εµείς θα είµαστε το «τείχος» απέναντι σε αυτές τις νοοτροπίες και καλούµε, έστω και τώρα, και τους υπόλοιπους οπαδούς να το καταλάβουν και να το υιοθετήσουν.

Η κάλυψη που µπορεί να έχουν κάποια καλόπαιδα από τους επισήµους δικηγόρους των ΠΑΕ που προσκυνάνε, δεν σηµαίνει πως θα την έχουν και στην ενσωµάτωση τους στην πόλη. Η πόλη αποβάλλει αυτές τις πρακτικές και αν δεν µπορούν τα καλόπαιδα να τις αφήσουν πίσω, τότε η πόλη µας θα αποβάλλει και τους ίδιους.

Όλοι όσοι πιστεύουν και νοιώθουν ότι ο ΠΑΣ Γιάννινα είναι η καρδιά της πόλης, τότε να ξέρουν ότι εµείς είµαστε το αίµα που την κάνει να χτυπάει δυνατά!