SportSite.gr Αθλητικά νέα, ειδήσεις
Όταν, στην τελευταία συνέντευξη Τύπου της περυσινής σεζόν, ο Γιώργος Μπαρτζώκας διεμήνυε πως οι τρεις-τέσσερις προσθήκες παικτών που θα γίνουν για την επόμενη, θα έχουν κύριο χαρακτηριστικό την εμπειρία Ευρωλίγκας, ελάχιστων το μυαλό πήγε επακριβώς σε αυτό που κατάφερε ο Ολυμπιακός το τρέχoν καλοκαίρι. Τα οικονομικά δεδομένα και ο μεγάλος ανταγωνισμός από ομάδες με μεγαλύτερα πορτοφόλια, αποτελούσαν τροχοπέδη στο να φανταστεί κάποιος πως οι «ερυθρόλευκοι» θα προσθέσουν στο ρόστερ τους παίκτες όπως οι Γουόκαπ, Ντόρσεϊ και Φαλ.
Για μία ομάδα που έχει αγωνιστικό προϋπολογισμό επτά-οκτώ εκατομμύρια, δεν είναι εύκολο να πείσει παίκτες τέτοιου επιπέδου, οι οποίοι πρωταγωνιστούσαν στις ομάδες τους. Παρόλα αυτά, ο χειρισμός των υποθέσεων, η ευελιξία και η υπομονή που επέδειξαν ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι άμεσοι διοικητικοί συνεργάτες του, ανταμείφθηκαν και με το παραπάνω. Ο Ολυμπιακός ήταν δεδομένο πως θα εγκαταλείψει την προσθήκη παικτών «στοιχήματα» όπως οι Χάρισον και Έλις, όμως αυτό, από να πετύχει σχεδόν ολοκληρωτικά αυτό που ήθελε έχει μεγάλη απόσταση. Με την επισημοποίηση της συμφωνίας με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ, οι πειραιώτες κατάφεραν να δυναμώσουν και να γεμίσουν με ποιότητα, διορθώνοντας με τον κατάλληλο τρόπο τις περυσινές αποτυχημένες κινήσεις τους.
Από την στιγμή που δεν μπορούν να έχουν δεύτερο συμβόλαιο τύπου Σλούκα, το γεγονός ότι κατάφεραν να τον ντουμπλάρουν με έναν εξαιρετικό πλέι μέικερ (Γουόκαπ), να γεμίσουν την ρακέτα με τον πολυδιάστατο, Μουσταφά Φαλ, και παράλληλα να κλείσουν για την θέση του σκόρερ τον πρώτο τους στόχο από τον Μάιο (Ντόρσεϊ), σημαίνει πως άπαντες έκαναν εξαιρετικά την δουλειά τους. Για να γίνουν όλα αυτά πράξη, υπήρξαν εξαιρετικοί χειρισμοί, σωστή διαπραγμάτευση και ανάλυση του πλάνου, ένστικτο, αλλά και τύχη. Στο θέμα του Ντόρσεϊ, καρποφόρησε η υπομονή. Ο Ολυμπιακός πήρε ένα ελεγχόμενο ρίσκο, τον περίμενε και τον απέκτησε. Ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά αν η Βιλερμπάν δεν είχε… ξυπνήσει διαφορετικά και δεν αθετούσε την συμφωνία με τον Λάιτι, αν και πιστεύω πως από την στιγμή που ο 25χρονος γκαρντ δεν βρήκε κάτι στο ΝΒΑ, η υπόθεση θα είχε την ίδια κατάληξη και με τον Λάιτι στο ρόστερ.
Οι «ερυθρόλευκοι» δεν… αγχώθηκαν μετά την απώλεια του Αμερικανού, και δεν έσπευσαν να στραφούν σε ημίμετρα τύπου Χόλινς ή Σίλεϊ. Περίμεναν καρτερικά τον Ντόρσεϊ, εξαντλώντας παράλληλα τις πιθανότητές τους για τον Ματ Τόμας. Αίσθησή μου είναι πως ο ομογενής γκαρντ ταιριάζει περισσότερο σε αυτό που χρειάζεται η ομάδα, χωρίς να σημαίνει πως ο πρώην παίκτης της Βαλένθια δεν θα ήταν μια σούπερ περίπτωση. Η ουσία είναι πως ο Ολυμπιακός μιλούσε και ενισχύθηκε με παίκτες από το δικό του πάνω ράφι, καθώς όλες οι περιπτώσεις είναι εξαιρετικές για ομάδα με το συγκεκριμένο μπάτζετ.
Σε αντίθεση με την ευεργετική, όπως αποδείχθηκε, υπομονή για τον Ντόρσεϊ, οι «ερυθρόλευκοι» επέδειξαν σωστά αντανακλαστικά στην περίπτωση του πρώτου τους στόχου για το «5», Τζοκ Λαντέιλ. Ο Αυστραλός ανταμείφθηκε για την αναμονή του με συμβόλαιο στους Σπερς. Το… ένστικτο του Ολυμπιακού, τον ώθησε να στραφεί στην εξαιρετική περίπτωση του Φαλ, που ναι μεν έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά, αλλά μπορεί να προσφέρει εξίσου σημαντικά πράγματα αν αξιοποιηθεί σωστά. Ακόμα πιο δύσκολη ήταν η περίπτωση του Γουόκαπ, ο οποίος είχε προτάσεις από πιο πλούσιες ομάδες, όμως ο τρόπος προσέγγισης και η οικονομική υπέρβαση του Ολυμπιακού τον έπεισε.
Σε αυτό το πολλά υποσχόμενο 3/3 στις θέσεις και τα κυρίως στα χαρακτηριστικά που «πονούσε» πέρυσι η ομάδα, μπαίνει ασφαλώς και η προσθήκη του ελπιδοφόρου και απόλυτα έτοιμου για το επόμενο βήμα, Μιχάλη Λούντζη, αλλά και η αδειανή θέση ξένου, που μένει για να μπει ένας ακόμα παίκτης στο δυναμικό της ομάδας. Πιθανότατα θα αγωνίζεται στο «3» και στο «4» και θα είναι μία επιπλέον λύση σε ένα ήδη γεμάτο ρόστερ, που αυτή την στιγμή έχει δώδεκα παίκτες, οι οποίοι όχι απλά μπορούν αλλά πρέπει να παίζουν. Η παρουσία της ομάδας στα φιλικά, θα δείξει επ’ ακριβώς στον κόουτς Μπαρτζώκα τι παίκτης χρειάζεται (ήδη έχουν γίνει επαφές) και θα γίνει η ανάλογη κίνηση.
Διότι μπορεί όντως κανένας από τους δώδεκα να μην βγαίνει εύκολα από την αποστολή, όμως είναι αναγκαίο σε μία σεζόν που πλέον θα έχει 70 αγώνες να υπάρχουν επιπλέον λύσεις. Καραδοκούν τραυματισμοί, ιώσεις και απρόοπτα, οπότε δεδομένα θα αποκτηθεί έκτος ξένος ο οποίος μαζί με τους Χρηστίδη και Κολοβέρο θα κάνουν πιο πλούσιο ποσοτικά το υλικό. Είναι δεδομένο λοιπόν πως η… μπάλα περνάει στα χέρια του προπονητή. Ο οποίος έχοντας δημιουργήσει «κορμό» 7-8 παικτών, καλείται να φτιάξει την κατάλληλη «χημεία» και να κατανείμει σωστά τους ρόλους, για να ευδοκιμήσουν οι προσδοκίες και η λογική αισιοδοξία να καρποφορήσει.
Στα τέλη Αυγούστου είναι ουτοπία να κάνεις προβλέψεις για το που μπορεί να φτάσει μία ομάδα και τις περισσότερες φορές που έχουν γίνει τέτοιες, έχουν διαψευστεί ευχάριστα ή δυσάρεστα. Ζητούμενο για τον Ολυμπιακό είναι να παίξει φέτος πολύ καλύτερο μπάσκετ, να αξιοποιήσει καλύτερα τον Σλούκα, αλλά και όλα του τα «όπλα» και να αποκτήσει σταθερότητα. Αυτή που του έλλειψε πέρυσι, όχι μόνο από παιχνίδι σε παιχνίδι, αλλά πολλές φορές (κυρίως εντός έδρας) από ημίχρονο σε ημίχρονο. Οι κατάλληλες κινήσεις έγιναν, η ομάδα έφτασε ίσως με την αποχώρηση Σπανούλη στην κορύφωση της μετάβασης στην επόμενη μέρα, παρουσία στο πρωτάθλημα θα υπάρχει, άρα και ρυθμός, κόσμος θα υπάρχει στις εξέδρες, οπότε δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία για να μην παρουσιάσει ο Ολυμπιακός ένα πολύ καλό αγωνιστικό πρόσωπο.
Με την επιτυχία δεν έχει υπογράψει κανείς συμβόλαιο, στην Ευρωλίγκα το επίπεδο είναι υψηλότατο, όμως μέσω του καλού μπάσκετ θα έρθουν και οι επιτυχίες και η επίτευξη των στόχων σε Ελλάδα και Ευρώπη. Για την ώρα, προέχει η δουλειά, που θα πρέπει να είναι ανάλογου επιπέδου με αυτή που έκανε η διοίκηση για να φέρει με στόχευση εις πέρας τρεις δύσκολες μεταγραφικές υποθέσεις. Αν μπουν στέρεες βάσεις και βοηθήσει και ο παράγοντας τύχη (σ.σ. οι τραυματισμοί και πλέον και ο κορωνοϊος δυστυχώς καραδοκούν), ο φετινός Ολυμπιακός είναι ικανός να επιστρέψει σε μεγάλο ποσοστό εκεί που ανήκει.
Υ.Γ.1: Ο Χασάν Μάρτιν φέρθηκε αντιεπαγγελματικά με το να μην ενημερώσει έγκαιρα την ομάδα για την νέα επέμβαση που υποβλήθηκε στις ΗΠΑ τον Μάιο. Φοβούμενος προφανώς για την μονομερή ανανέωση του συμβολαίού του από την ΚΑΕ. Απολογήθηκε, τιμωρήθηκε με «βαρύ» πρόστιμο και από την στιγμή που η ομάδα τον πιστεύει και τον υπολογίζει, το θέμα θεωρείται λήξαν. Το σημαντικό τώρα είναι να είναι απόλυτα έτοιμος με την έναρξη της Ευρωλίγκας (ήδη προπονείται σε υψηλούς ρυθμούς), αλλά και να… βάλει μυαλό, διότι με τέτοιους ερασιτεχνικούς χειρισμούς το ταλέντο του δεν θα φτάσει για να περάσει στην επόμενη… πίστα. Είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο για την ομάδα, η λογική λέει πως θα παρουσιαστεί ακόμα καλύτερος απ’ ότι στην ρούκι σεζόν του, όμως δεδομένα θα είναι πλέον υπό αυστηρή επιτήρηση…
Υ.Γ.2: Κοιτάς τις φωτογραφίες από τις πρώτες προπονήσεις, τα βίντεο από την αναχώρηση για την Βουλγαρία και ενδόμυχα περιμένεις να εμφανιστεί από κάπου ο κύριος με το μούσι και το νούμερο «7». Όπως και να το κάνουμε δύσκολα συνειδητοποιείς πως ο Σπανούλης δεν θα ξαναπαίξει μπάσκετ. Μακάρι να αποδειχθεί στο άμεσο, αλλά και το απώτερο μέλλον, πως η απόφασή του ήταν για καλό.
Υ.Γ.3: Επειδή εχθρός ακόμα και του πολύ καλού είναι το καλύτερο, ενδεχόμενη πρόωρη ανανέωση του συμβολαίου του Σάσα Βεζένκοφ, θα είναι το απόλυτο… κερασάκι στην τούρτα του φετινού καλοκαιριού. Ασφαλώς αυτό δεν είναι αποκλειστικά θέμα της ΚΑΕ και για να γίνει χρειάζεται και οι δύο πλευρές να είναι σύμφωνες, αλλά αν το καταφέρουν και αυτό οι «ερυθρόλευκοι» θα είναι… ήσυχοι για αρκετά χρόνια.
