SportSite.gr Αθλητικά νέα, ειδήσεις
Οι προπονητές διατυμπανίζουν ότι το τελευταίο πράγμα που έχει σημασία στα φιλικά παιχνίδια είναι το αποτέλεσμα και σε μεγάλο βαθμό έχουν δίκιο. Σίγουρα πάντως τα δύο ματς που έδωσε ο Παναθηναϊκός στο Μόναχο και στο τουρνουά Magenta Cup, προσφέρονται για κάποια χρήσιμα συμπεράσματα.
Δεδομένο πρώτο. Οι «πράσινοι» παρατάχθηκαν δίχως Μέικον και Νέντοβιτς, δύο από τα βασικά επιθετικά όπλα τους (ειδικά ο δεύτερος) και δύο παίκτες που μπορούν να «ανοίξουν» τις αντίπαλες άμυνες με τις προσωπικές ενέργειές τους. Αυτές οι απουσίες προκάλεσαν ζητήματα στο ροτέισον του Πρίφτη (σ.σ. για πολλή ώρα στο «2» ο Παπαπέτρου και στον «1» οι Μποχωρίδης και Σαντ-Ρος) και φανέρωσαν την έλλειψη φαντασίας και δημιουργίας από την περιφέρεια. Ειδικά σε κάποια συνεχόμενα 4λεπτα-5λεπτα που βραχυκύκλωνε όλη η ομάδα.
Δεδομένο δεύτερο. Ο Παπαπέτρου είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του «τριφυλλιού» και εξελίσσεται σε έναν σκόρερ ολκής. Ο αρχηγός των νταμπλούχων πραγματοποίησε μυθική εμφάνιση στην αναμέτρηση με τη Βίρτους Μπολόνια και απέδειξε πως βελτιώνεται συνεχώς στο εκτελεστικό κομμάτι, ειδικά αν βρει ρυθμό και ψυχολογία. Άλλωστε, δεν είναι και πολύ σύνηθες για Έλληνα παίκτη να ολοκληρώνει έναν αγώνα (έστω και φιλικό, έστω και σε δεύτερη παράταση) με 41 πόντους και 8/13 τρίποντα! Και όχι μόνο αυτό… Μην ξεχνάμε ότι πέτυχε τα πλέον καθοριστικά καλάθια του ματς, μεταξύ αυτών και το νικητήριο. Όλα αυτά επιβεβαιώνουν το πόσο σημαντική ήταν η παραμονή του 27χρονου στον Παναθηναϊκό το φετινό καλοκαίρι. Είναι ευτύχημα λοιπόν για τον σύλλογο -ειδικά βάσει των οικονομικών δεδομένων της εποχής- να έχει στις τάξεις του έναν από τους κορυφαίους σμολ φόργουορντ της Ευρωλίγκας.
Δεδομένο τρίτο. Ο Πρίφτης δεν πήρε σχεδόν τίποτα από τα δύο «τεσσάρια» του και στις δύο αναμετρήσεις. Ο Οκάρο Γουάιτ ήταν άστοχος και κάπως… άτολμος επιθετικά, ωστόσο διαθέτει ποιοτικά χαρακτηριστικά και πιστεύουμε ότι θα ανεβάζει στροφές όσο περνάει ο καιρός. Θα είναι μαχητικός και θα προσφέρει και στις δύο άκρες του παρκέ. Μην περιμένετε βέβαια να πετυχαίνει 20άρες και 25άρες. Από την άλλη, ο Τζέρεμι Έβανς απέχει πολύ από το να θεωρηθεί αξιόπιστη λύση, κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα και στα δύο παιχνίδια. Δεν είναι τυχαίο πως στην αναμέτρηση με τη Βίρτους δεν έπαιξε καθόλου στο δεύτερο ημίχρονο και στις παρατάσεις, με τον Κασελάκη να χρησιμοποιείται στο «4». Ο Αμερικανός πάντως χρειάζεται τον χρόνο του για να «λυθεί» και να αποκτήσει αγωνιστικό ρυθμό, ενώ η απόκτησή του έγινε για συγκεκριμένους λόγους: αθλητικότητα, εμπειρία και… συμπληρωματικό ρόλο. Ας του δώσουμε κάποια ελαφρυντικά κι ας περιμένουμε να τον δούμε στο «Παύλος Γιαννακόπουλος» και στα πρώτα επίσημα. Η αλήθεια πάντως είναι ότι ολόκληρη η frontline του «τριφυλλιού» γέμισε προβληματισμούς σε αυτό το τουρνουά, αφού -συν τοις άλλοις- δεν τροφοδοτήθηκε σωστά. Κάποιες λίγες, καλές στιγμές του Καββαδά και Φλόιντ (όπως η τάπα του δεύτερου στον Γουίμς στο φινάλε της κανονικής διάρκειας), ενώ ο Παπαγιάννης έχει αργήσει να πάρει μπρος (λογικό).
Δεδομένο τέταρτο. Η «πράσινη» άμυνα έμεινε μετεξεταστέα, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα και στην 4η περίοδο με τη Βίρτους Μπολόνια. Μόνο και μόνο ότι σε αυτά τα 30 -συνολικά- λεπτά δέχθηκε 80 πόντους, αρκεί για να αντιληφθούμε το πρόβλημα. Τα αβίαστα λάθη που έγιναν ανά διαστήματα στην επίθεση θα μειωθούν με τον καιρό (θέλουμε να πιστεύουμε), ενώ θα βρεθούν και οι αυτοματισμοί λογικά. Είναι άσχημο όμως να μην υπάρχει διάθεση και μαχητικότητα στην άμυνα: συμπορευόμαστε με όσα ακριβώς είπε ο Πρίφτης στους παίκτες του στο σχετικό τάιμ-άουτ του αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα.
Δεδομένο πέμπτο. Ο Πέρι είναι ποιοτικός παίκτης και μπορεί να αποτελέσει μία από τις πιο… value for money μεταγραφές της φετινής Ευρωλίγκας. Ο Αμερικανός γκαρντ είναι εκρηκτικός και αλτικός (θυμηθείτε την τάπα που «έσκασε» στον Μπελινέλι), διαθέτει ένστικτο σκόρερ, όμως δεν έχει δείξει -για την ώρα- ικανότητες δημιουργού. Γι’ αυτό και θεωρούμε ότι κρίνεται απαραίτητη η προσθήκη ενός παίκτη στον «άσο», που θα μπορεί να κουμαντάρει και να οργανώσει καλύτερα το παιχνίδι της ομάδας, αλλά και να εκμεταλλευτεί τους ψηλούς…
Υ. Γ. Ο τιμιότατος Κασελάκης έδωσε τα πάντα και πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για όλους όσους έρχονται από τον πάγκο.
Υ. Γ. 2 Το «πολυεργαλείο» Σαντ-Ρος αποδίδει καλύτερα ως «πλάγιος» και δεν σπαταλάει δυνάμεις στο κατέβασμα της μπάλας.
