Ο Βαλμπουενά έστειλε «μήνυμα» με το καλημέρα στον Ολυμπιακό

• Ο Ολυμπιακός θύμισε χθες στο β΄ ημίχρονο λίγο από τον…κανονικό Ολυμπιακό και κέρδισε τις εντυπώσεις μετά το προβληματικό του, στο μεγαλύτερο διάστημα, α΄ ημίχρονο-ας πούμε ότι χρειάζονταν η ομάδα τον χρόνο της μέχρι να ανάψει καλά η μηχανή…

• Το γκολ πρέπει να χαροποίησε πολύ τον Πέδρο Μαρτίνς γιατί ήταν ένα…κλασικό γκολ «Ολυμπιακού Μαρτίνς»: με την μπάλα να «γυρίζει» επί περίπου 40 δευτερόλεπτα στα πόδια των «ερυθρόλευκων», με επίδειξη καλής κατοχής μπάλας και στο τέλος να βρίσκουν την «τρύπα» στην αντίπαλη άμυνα για να βγει η καλή σέντρα από τον Βαλμπουενά και να έρθει το γκολ από τον Χασάν-εύκολο γκολ μπορείς να το πεις, αλλά ήταν φάση παράδειγμα σέντερ φορ που μυρίζεται το γκολ. Αν προσέξατε, ο Αυστριακός στόπερ ήταν πολύ πιο κοντά στην μπάλα μετά την επέμβαση του γκολκίπερ του, όμως ο Αιγύπτιος ήταν που έσπευσε πιο γρήγορα και σκόραρε.

• Αυτό που μου άρεσε από τους παλιότερους παίκτες του Ολυμπιακού ήταν ότι οι διεθνείς, ο Μασούρας (με πολλές καλές σέντρες, αλλά και δύο χαμένα γκολ), ο Μπουχαλάκης (με ασίστ και καλό έλεγχο στα χαφ) κι ο Ανδρούτσος (ζωντανό στοιχείο, ιδίως όταν πέρασε από δεξιά, καθώς από αριστερά αρχικά είχε προβλήματα αλλά στη συνέχεια βελτιώθηκε κι είχε καλές επεμβάσεις), παρότι μόλις ενσωματώθηκαν στην ομάδα για την προετοιμασία έδειξαν να είναι καλά. Όπως κι ο Εμβιλά, που όλο και ψάχνει περισσότερο το γκολ πλέον και με σουτ από τα 22 μέτρα, κάτι πάντα καλό για κεντρικό χαφ. Κυρίως όμως μου άρεσε η εικόνα του Βαλμπουενά.

• Ο έμπειρος Γάλλος σε ρόλο έξω αριστερά έκανε καλή δουλειά. Με μεγάλη συμμετοχή στο παιχνίδι, πολλές συνεργασίες με τον Ρέαμπτσιουκ, τη δημιουργία του μοναδικού γκολ, ένα καλό στημένο για κεφαλιά του Μασούρα από θέση για γκολ, καλές αλλαγές και πάσες, αλλά και μία ευκαιρία να σκοράρει κι ο ίδιος. Νομίζω ότι είχαμε να δούμε αρκετούς μήνες τον Ματιέ σε καλή κατάσταση και, αναπόφευκτα, είχαμε ανησυχήσει. Φυσικά μιλάμε για αντίπαλο μία μέτρια ομάδα του αυστριακού πρωταθλήματος, όμως κι οι άλλοι «ερυθρόλευκοι» με αυτήν έπαιξαν. Ο Βαλμπουενά με τέτοια διάθεση, ήταν σαν να έστειλε το μήνυμα ότι μπορεί να βοηθήσει πολύ τον Ολυμπιακό τουλάχιστον στο ξεκίνημα της σεζόν.

• Αρκετά κέφια είχε κι ο Ελ Αραμπί, αλλά σε ρόλο δεύτερου φορ «γύρω» από τον Τικίνιο φάνηκε περισσότερο με τις πάσες του-είναι χαρακτηριστικό ότι δεν είχε καμία τελική στα 45 λεπτά που έπαιξε! Τον έψαξε τον Βραζιλιάνο κι έδειξε όρεξη να συνεργαστεί μαζί του, ακόμη και να «θυσιαστεί» σε ρόλο πιο «βρώμικο», για να είναι ο Τικίνιο «πιο πολύ φορ». Η λογική λέει ότι αν αρχίσουν και βρίσκονται, μπορεί κι ο Βραζιλιάνος να δημιουργεί χώρους για τον Μαροκινό κι άρα να ξαναβρεί τις ευκαιρίες του για γκολ ο μεγάλος γκολτζής του Ολυμπιακού.

• Πάντως, γενικά το 4-4-2 του α΄ ημιχρόνου (σε σχέση με τι πολύ πιο δουλεμένο 4-3-3 του β΄ μέρους) έδειξε ότι θέλει πολλή δουλειά εκ μέρους του Μαρτίνς και των παικτών του Ολυμπιακού. Ο Φορτούνης δεν ήταν στα καλά του (και το χειρότερο βεβαίως ήταν ο τραυματισμός του, πάλι σε ξεκίνημα προετοιμασίας), ο δε Ραντζέλοβιτς ενώ ξεκίνησε πραγματικά καλά τρεις προσπάθειες, τις δύο τις τέλειωσε λάθος, συνεχίζοντας όπως τέλειωσε πέρυσι. Ο δε Βρουσάι παίζοντας 26 λεπτά δεξί μπακ και άλλα 19 αριστερός εξτρέμ, έδειξε πιο…έτοιμος στον πρώτο του ρόλο (!), ίσως γιατί εκεί βρήκε χώρους. Το παιδί αυτό από πέρυσι μοιάζει να μπορεί να ανταποκριθεί και σαν μπακ, αλλά φυσικά πρέπει να μάθει να μαρκάρει-χθες είχε τραγική κάλυψη σε μία σέντρα από την άλλη πλευρά κι ήταν τυχερός που ο αντίπαλος κυνηγός αστόχησε με το κεφάλι από πλεονεκτική θέση.

• Στη μεσαία γραμμή ο Τιάγκο ήταν μία από τα ίδια με τον περσινό εαυτό του. Μία τον βλέπεις να βγάζει πάσα για γκολ η, να εκτελεί ένα καλό κόρνερ, όπως στο δοκάρι του Τικίνιο και μία να χαλάει μία καλή επίθεση χάνοντας την μπάλα μέσα από τα πόδια του. Μία τον βλέπεις να κόβει και μία να χάνει την μπάλα και μετά να τρέχει ο ίδιος να διορθώσει. Όσο δεν εμφανίζει σταθερότητα, τόσο και θα αυξάνει τις πιθανότητες του να μην μείνει στο ρόστερ τη νέα χρονιά…Ο Καμαρά παίζοντας άλλοτε σαν δεκάρι κι άλλοτε σαν οκτάρι είχε καλές στιγμές κι ένταση, αλλά σίγουρα ήταν κάτω από το 50% του.

• Από τους έμπειρους σέντερ μπακ για να είμαι ειλικρινής περίμενα πιο πολλά πράγματα. Ο Σεμέδο πήρε πρωτοβουλίες για να βοηθήσει από πίσω, αλλά για αρκετό χρόνο δεν ήταν ασφαλής αμυντικά. Ο Αβραάμ έχασε φάσεις, κύρια από μπαλιές στην πλάτη του και μία-δύο καλές στιγμές δεν ήταν αρκετές. Ο παρτενέρ του στην καρδιά της άμυνας Παπασταθόπουλος είχε δύο-τρεις καλές στιγμές βγαίνοντας πρώτος στην μπάλα η, πιέζοντας ψηλά, αλλά δεν ήταν κι αυτός σε καλή κατάσταση ετοιμότητας. Κι απορώ ειλικρινά γιατί έκανε ένα τέτοιο αχρείαστο τάκλιν, που δικαιολογημένα του κόστισε κίτρινη κάρτα.

• Τέλος, από τους τρεις γκολκίπερ, αυτός που είχε δουλειά ήταν μόνο ο Τζολάκης, αφού ο Κρίστινσον δεν χρειάστηκε ποτέ να επέμβει, οπότε αυτό που μας άρεσε είναι ότι έβγαζε καλές μακρινές πάσες με τα χέρια! Ο Καραργύρης είχε μία δύσκολη στιγμή, στην οποία στάθηκε τυχερός, αφού είχε σύμμαχο το δοκάρι. Ο Τζολάκης ξεκίνησε πολύ άσχημα με μία πάσα στον αντίπαλο (!), αλλά αμέσως συνήλθε κι έδειξε ετοιμότητα, κάνοντας και την επέμβαση του αγώνα με τα πόδια σε φάση για γκολ, εξ επαφής.

• Αυτόν που θα ήθελα να δω σήμερα είναι τον Τσούμιτς!