Κατά κοινή ομολογία, οι πιτσιρικάδες Έλληνες του Ολυμπιακού αποτέλεσαν την ευχάριστη έκπληξη των φιλικών της Αυστρίας. Ήταν αυτό που λέμε, ο ένας καλύτερος από τον άλλο!
Βεβαίως, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, πρέπει να δούμε και την άλλη πλευρά του νομίσματος. Τα παιδιά αυτά μπορεί να έχουν ταλέντο, αλλά η εμπειρία που τους λείπει κι η έλλειψη συγκέντρωσης σε κάποιες περιπτώσεις, δημιουργεί προβλήματα στην ομάδα.
Χαρακτηριστικό το στιγμιότυπο με το πέναλτι που έκανε ο Σουρλής στο τελευταίο φιλικό: ο αντίπαλος παίκτης ήταν στην γραμμή του άουτ, εντελώς ακίνδυνος και ο νεαρός χαφ του Ολυμπιακού πήγε και του έριξε μία κλοτσιά στο σώμα…Μία ακατανόητη κίνηση που έφερε το πέναλτι, άσχετα αν ο Κρίστινσον το ακύρωσε με την σωτήρια επέμβαση του. Και μιλάμε για ένα παιδί που προπονείται εδώ και πάρα πολύ καιρό με την πρώτη ομάδα, έχει κάνει προετοιμασία και πέρυσι και που έχει πάρει ήδη κάμποσες ευκαιρίες σε επίσημα παιχνίδια. Είναι το τίμημα της καθιέρωσης των νέων παιδιών. Όπως είχαμε δει π.χ. στο φιλικό με τη Ζάλτσμπουργκ το τρίτο γκολ των Αυστριακών να προέρχεται από μία κακή πάσα του Σαπουντζή.
Ο Σουρλής έκανε πάλι ένα καλό παιχνίδι, με αρκετές πραγματικά εξαιρετικές ενέργειες, πίσω και μπροστά. Δεν είναι μόνο ότι είχες την αίσθηση ότι βρίσκεται παντού στον αγωνιστικό χώρο. Τον είδαμε στην ίδια φάση να προσποιείται, να παίρνει μπάλα, να πασάρει και να τρέχει να πατήσει στην αντίπαλη περιοχή…Να κερδίζει εντυπωσιακά την μπάλα και να βγάζει μπροστά τον Κουντέ στη φάση με τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Καμερουνέζου…Να ξανακάνει το ίδιο και να κερδίζει φάουλ…Να κλέβει την μπάλα έξω από την περιοχή των Ρουμάνων, αλλά να τον βρίσκουμε να διώχνει σαν τρίτος στόπερ και στην περιοχή του Ολυμπιακού! Να έχει καλές επιστροφές για να βοηθήσει αμυντικά, αλλά και να βρίσκεται σε θέση βολής για να σουτάρει με θεαματικό τρόπο, έστω κι αν δεν του έπιασε η προσπάθεια. Κι ενώ τα έκανε όλα αυτά, βγάζοντας μία εικόνα πληθωρικού κεντρικού χαφ, που αξίζει να βρίσκεται στο ρόστερ και να διεκδικεί τις ευκαιρίες του, πήγε κι έκανε αυτό το πέναλτι….
Τέλος πάντων, ο Σουρλής σίγουρα έχει να διορθώσει πολύ περισσότερα πράγματα από το…χαζό πέναλτι που έκανε, εάν θέλει να αυξήσει τις πιθανότητες του να παίξει στον Ολυμπιακό. Κυρίως να φτιάξει τις επαφές του με την μπάλα, έτσι ώστε να είναι επιτυχημένες περισσότερες πάσες του, αλλά και να μην κόβεται τόσο εύκολα, όσο τον έκοψαν οι Ρουμάνοι σε αρκετές περιπτώσεις. Φυσικά κι είναι δύσκολο να τα έχει όλα ένας παίκτης, και δη σε τέτοια ηλικία, όμως από την στιγμή που του έχει παρουσιαστεί η χρυσή ευκαιρία να αναδειχθεί στον Ολυμπιακό, είναι ποδοσφαιρική αμαρτία να την χάσει.
Για εκείνο, όμως, από τα Ελληνόπουλα, τα πιο μεγάλα σε ηλικία που είμαι στενοχωρημένος είναι ο Βρουσάι.
Πάνω που τον είχαμε δει να «ζωντανεύει» σε κάποια διαστήματα προηγούμενων φιλικών, έστω μικρά, η απόδοση του στο τελευταίο φιλικό, μπαίνοντας αλλαγή για σχεδόν 40 λεπτά ήταν πολύ μέτρια: έχανε μπάλες, όταν βρέθηκε να σεντράρει η, να σουτάρει έκανε κακές επιλογές (ειδικά η ευκαιρία που έχασε ήταν σημαντική, και δεν ήταν και η πρώτη στην προετοιμασία) κι από μία δική του λάθος πάσα έβγαλε τελική η Κραϊόβα. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί από εκεί που στα μισά περίπου της σεζόν μας έδωσε τόσες υποσχέσεις, στη συνέχεια μας τις παίρνει πίσω…