• Ενδιαφέρουσα διαπίστωση από το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του Ολυμπιακού: ο Πέδρο Μαρτίνς ούτε σε ένα από τα έξι φιλικά δεν έβαλε την θεωρητικά καλύτερη ενδεκάδα της ομάδας!
• Κι ας αφήσουμε τον γκολκίπερ, λόγω της ιδιαιτερότητας με τον Σα που είναι υπό μεταγραφή και γι΄ αυτό δεν έπαιξε παρά ελάχιστα-έστω κι αν ακόμη δεν έχει προχωρήσει η μετακίνηση του στη Γουλβς. Αν θεωρήσουμε ως βασική ενδεκάδα τους Λαλά, Σωκράτη, Σεμέδο, Ρέαμπτσιουκ, Εμβιλά, Μπουχαλάκη, Καμαρά, Μασούρα, Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά, αυτό το σχήμα δεν το είδαμε ποτέ.
• Μπορούμε δε να επισημάνουμε ότι δεν ήταν ποτέ στην ίδια 11άδα ο Αραμπί με τον Βαλμπουενά! Κι ότι οι Σωκράτης-Σεμέδο ήταν στην ίδια 11άδα μόνο σε ένα ημίχρονο (το α΄ με τη Ζάλτσμπουργκ)! Αντίθετα, συνυπήρξε σε δύο ημίχρονα (των δύο πρώτων φιλικών) η τριάδα στα χαφ Εμβιλά, Μπουχαλάκη, Καμαρά.
• Προφανώς ο Μαρτίνς ήθελε να δοκιμάσει διάφορα δίδυμα και τριάδες, για να δει κατά πόσο ταιριάζουν. Και επιπλέον να παρουσιάσει ενδεκάδες αρκετά ισοδύναμες, βάζοντας π.χ. τη μία φορά βασικό στόπερ τον Παπασταθόπουλο και την άλλη τον Σεμέδο. Αλλά αυτό με τους Βαλμπουενά, Αραμπί είναι εντυπωσιακό-ίσως να μην ήθελε να έχει δύο μεγάλους σε ηλικία παίκτες μαζί;
• Εκεί που μοίρασε εντελώς τον χρόνο είναι στους γκολκίπερ Τζολάκη και Κρίστινσον, που έπαιξαν ακριβώς το ίδιο, όπως κι ο Λαλά με τον Ανδρούτσο στο δεξί άκρο της άμυνας! Με τον Αποστολόπουλο αριστερά να παίρνει πολύ χρόνο, μαζί βέβαια με τον Ρέαμπτσιουκ.
• Αυτό που φάνηκε να του χαλάει περισσότερο τα σχέδια είναι ο τραυματισμός του Τικίνιο, υπό την έννοια ότι μένοντας με Αραμπί και Χασάν δεν είχε τη δυνατότητα να συνεχίσει να δοκιμάζει το 4-4-2, κάτι που είχε κάνει στα τρία από τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια με αρκετή επιμονή (από ένα ημίχρονο στα δύο πρώτα και μία ώρα στο τελευταίο). Δοκίμασε και το δίδυμο Αραμπί-Τικίνιο και το δίδυμο Χασάν-Τικίνιο, όχι όμως εκείνο των Αραμπί-Χασάν, προφανώς γιατί το ξέρει καλά.
• Στο κέντρο της άμυνας κι αν δοκιμάστηκαν όλα τα πιθανά σχήματα: Σεμέδο-Μάρκοβιτς (λίγο περισσότερο απ΄ όλα), Σωκράτης-Αβραάμ, Σωκράτης-Σεμέδο, Σωκράτης-Μάρκοβιτς, Σεμέδο-Αβραάμ, αλλά και όλοι με τον Καλογερόπουλο κάποιο διάστημα δίπλα τους!
• Στη μεσαία γραμμή ο Πέπε πήρε σχεδόν τον ίδιο χρόνο με τον Εμβιλά (ως οι δύο αμυντικοί μέσοι), ενώ ο Σουρλής πήγε τόσο καλά που κέρδισε σχεδόν τόσο χρόνο (για την ακρίβεια λίγο λιγότερο) όσο οι Καμαρά, Μπουχαλάκης, με τον Τιάγκο να παίζει λιγότερο και τον Κουντέ να παίρνει αρκετό χρόνο, παρότι ήρθε τελευταίος απ΄ όλους.
• Και στα άκρα της επίθεσης οι Μασούρας, Ραντζέλοβιτς, Βαλμπουενά και Βρουσάι πήραν από ίδιο χρόνο, με τον Τσούμιτς κάπως λιγότερο.
• Μπορούμε να καταγράψουμε ότι ο Χασάν σημείωσε δύο γκολ και οι Μασούρας, Τσούμιτς, Σουρλής, Εμβιλά (από κόρνερ), Βαλμπουενά (με πέναλτι) από ένα κι ότι αυτά τα εφτά γκολ τα έφτιαξαν από δύο οι Βαλμπουενά (σέντρα και κόρνερ), Ελ Αραμπί (ασίστ) κι από ένα οι Τσούμιτς (σέντρα), Ραντζέλοβιτς (κέρδος πέναλτι), ενώ ένα ακόμη γκολ μπήκε από σουτ του Χασάν και διώξιμο αμυντικού. Κοινώς, οι πιο…δραστήριοι ήταν οι Χασάν, Βαλμπουενά, Τσούμιτς κι Ελ Αραμπί.