SportSite.gr Αθλητικά νέα, ειδήσεις
Όσο τα χρόνια περνούν και το μυαλό του αθλητικού συντάκτη… πήζει, η πείρα τον ωθεί στο να αποφεύγει βαρύγδουπες-καταστροφικές εκφράσεις στα σχόλιά του. Όταν τριγύρω μας χάνονται άδικα καθημερινά ζωές, περιουσίες, δουλειές, ψυχική ηρεμία και πολλά άλλα, είναι εκτός τόπου και χρόνου να χρησιμοποιείς εκφράσεις όπως «ντροπή», «καταστροφή», «μαύρη νύχτα» και άλλα πολλά τέτοια, για να σχολιάσεις ένα αθλητικό γεγονός.
Στην περίπτωση του Ολυμπιακού άλλωστε όπου η… μπάλα έχει χαθεί προ πολλού (ίσως ακόμα και όταν νικούσε), δεν περίμενες κάτι περισσότερο από αυτό που είδες και στην Βιτόρια. Όμως επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω τον κόουτς Μπαρτζώκα, που απόψε μας έβγαλε από την δύσκολη θέση. Το είπε από μόνος του και προς τιμήν του, οπότε εμείς δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα περισσότερο. «Η αποψινή ήταν μία νύχτα ντροπής για όλους τους παίκτες και όλους τους προπονητές που έκατσαν στον πάγκο». Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Η ήττα απέναντι σε έναν καλύτερο και γεμάτο κίνητρο αντίπαλο είναι στο πλαίσιο της λογικής, η εικόνα αποσύνθεσης όμως που επαναλαμβάνεται για μία ακόμα φορά φέτος, είναι απλά ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
Ο Ολυμπιακός έχει μετατραπεί πλέον σε ομάδα δέκα-δεκαπέντε λεπτών, που όταν της πάει κάτι άσχημα, παραδίδεται άνευ όρων. Κάνοντας τον αντίπαλο να μοιάζει υπερομάδα. Δεν βγάζει την παραμικρή αντίδραση, δείχνει να μην ενοχλείται καθόλου που περνάνε πάνω από το… κουφάρι της. Δεν θυμίζει σε τίποτα την πραγματική οντότητα της φανέλας και της ομάδας. Πλέον, φτάσαμε από το κοινώς αποδεκτό «δεν μπορούν» και στο «δεν θέλουν». Και αυτό είναι κυριολεκτικά ανεπίτρεπτο. Μπορούμε να μιλάμε για ώρες για την έλλειψη στόχου πλέον και πως θα ήταν διαφορετικό αν υπήρχε πρωτάθλημα, κύπελλο και… διαγαλαξιακό, όμως αυτό σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει σε κανέναν τους, να διασύρουν αυτό που πρεσβεύουν.
Είναι να απορεί κανείς πως γίνεται παίκτες που ίσως να νιώθουν πως δεν έχουν μέλλον στην ομάδα να μην φιλοτιμούνται να παίξουν υποφερτά, σκεπτόμενοι έστω το επόμενο συμβόλαιό τους. Ή μήπως αλλάξουν το σε βάρος τους κλίμα και σώσουν την θέση τους. Είναι απορίας άξιο πως ακόμα και αυτοί που την έχουν σίγουρη, δεν κάνουν κάτι δραστικό για να αλλάξουν την κατάσταση. Και αναφερόμαστε σε όλους. Από τον προπονητή, που έχει την κύρια ευθύνη για την έλλειψη παντελούς έμπνευσης, τις επιλογές και για το ότι, παρότι προσπαθεί, δεν βοηθάει και δεν βοηθιέται, αλλά και σε όλους μα όλους ανεξαίρετος. Νέους, παλιούς, ξένους, Έλληνες, νεαρούς, ηλικιωμένους. Όλους. Το μεγαλύτερο λάθος του Ολυμπιακού για το μέλλον, είναι να πορευτεί παίρνοντας το μέρος του ενός ή του άλλου, και να θεωρήσει πως κάποιος έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη ευθύνη. Φταίνε ΟΛΟΙ.
Επτά συνεχόμενες ήττες στην Ευρωλίγκα ο Ολυμπιακός δεν είχε κάνει ποτέ, ακόμα και όταν στο ρόστερ του είχε παίκτες τύπου Γιούρακ, Γκόρενς, Μπάγκαριτς και Γκούλιας. Ίσως υπήρχε περισσότερο φιλότιμο και σεβασμός σε αυτό που φοράνε. Αδυνατεί κανείς να πιστέψει πως βλέπουμε την ίδια ομάδα που μίλαγε για πλέι οφ και πριν δύο μήνες ήταν σε αυτά, να διασύρεται έτσι και να μην αντιδρά. Καμία ομάδα δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία, αλλά αποδεικνύεται πως όταν αυτή δεν έρχεται και δεν ανοίγει… μύτη, ελλοχεύει ο κίνδυνος συμφωνίας-συμβιβασμού, όχι μόνο με την αποτυχία, αλλά και με τον διασυρμό.
Και αυτό πρέπει με κάποιο τρόπο να αλλάξει άμεσα. Να αποδοθούν κάποιες ευθύνες, όχι από τις 10 Απριλίου, οπότε και τελειώνει η σεζόν, αλλά από αύριο. Έτσι, για παραδειγματισμό… Διότι αυτό σε καμία περίπτωση δεν είναι Ολυμπιακός.
