Αν μέχρι το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου είχε μείνει έστω και ένας φίλος της Ευρωλίγκας που να πίστευε πως δεν παρακολουθούμε την πιο απρόβλεπτη και… τρελή διοργάνωση όλων των εποχών, είναι δεδομένο ότι πείστηκε. Προς θεού, έχουν γίνει ακόμα πιο ανέλπιστα αποτελέσματα από μία νίκη του Ολυμπιακού απέναντι στην Μπαρτσελόνα, όμως με τις διαμορφωθείσες συνθήκες και τις αναλογίες πριν από το τζάμπολ, κάλλιστα μπορούμε για την πρώτη βραδιά υπέρβασης της νέας εκδοχής των «ερυθρόλευκων».
Διότι οι προσδοκίες για την βραδιά, απέναντι στην πρωτοπόρο της Ευρωλίγκας, την καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης και την αξίας 30 εκατομμυρίων Μπαρτσελόνα, σταματούσαν από τον Ολυμπιακό των τελευταίων ημερών στο να είναι απλά ανταγωνιστικός. Και αυτός θυμήθηκε τα… παλιά, τρυπώντας ταβάνια. Όχι μόνο διότι έπαιξε ολοκληρωτικό και απόλυτα στοχευμένο μπάσκετ για σχεδόν 40 λεπτά στο παρκέ του «Παλάου Μπλαουγκράνα». Κυρίως διότι κατάφερε μέσα σε πέντε ημέρες, να εμφανιστεί από το ασχημόπαπο της Μόσχας σε έναν πανέμορφο κύκνο στα σοκάκια της Καταλονίας. Η αντίδραση ήταν εμφατική, σε βαθμό που σήμανε τον απόλυτο αιφνιδιασμό του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και των παικτών του.
Παίζοντας για πρώτη φορά μετά από ένα μήνα χωρίς το παραμικρό πρόβλημα, ο Ολυμπιακός απέδειξε πως το κακό φεγγάρι που προηγήθηκε, ήταν καθαρά λόγω της απραξίας και της έλλειψης ρυθμού που επέφερε ο κορωνοϊός. Άφησε όμως αυτό το πρόβλημα στο παρελθόν και προχώρησε, χτυπώντας δυνατή γροθιά στο μαχαίρι και δικαιώθηκε. Διαβάζοντας απόλυτα το παιχνίδι της Μπαρτσελόνα, την ανάγκασε να κυνηγάει από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Τι 12-0 στην αρχή, τι 26-11 προς τα τέλη του δεκαλέπτου, τι τρίποντα, τι άμυνες, τι συνεργασίες, απ’ όλες είχε η «ερυθρόλευκη» παλέτα. Η Μπαρτσελόνα όπως ήταν λογικό αντέδρασε, έπαιξε άμυνα σε όλο το γήπεδο και πλησίασε, σε βαθμό που άπαντες φοβήθηκαν πως η μαπσκετική ζωγραφιά που έφτιανε στην Βαρκελώνη ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του, θα έμενε ημιτελής.
Ο καμβάς όμως είχε πρόσφορο έδαφος, ο ζωγράφος (σ.σ. προπονητής) ήταν σε μεγάλη έμπνευση και τα χρώματα εξαιρετικής ποιότητας και σε φόρμα. Αν εξαιρέσει κανείς το δεύτερο δεκάλεπτο, όπου η Μπαρτσελόνα πέτυχε 30 πόντους με 10/10 δίποντα μέσα από την ρακέτα του, ο Ολυμπιακός κατάφερε να ξεχαρβαλώσει επιθετικά όλα τα συστήματα των γηπεδούχων. Από πού να αρχίσουμε; Στο ότι κράτησε τον Καλάθη στις 2 ασίστ και τον Χίγκινς στους 7 πόντους; Στο ότι οδήγησε με την εξαιρετική άμυνά του τον Ντέιβις σε 4/10 σουτ; Το ότι ανάγκασε μία ομάδα των 20 ασίστ μέσο όρο να φτάσει μετά βίας στις 13; Ή το ότι την κέρδισε 24-13 στους πόντους από λάθη αντιπάλου και 14-10 σε αυτούς από επιθετικά ριμπάουντ;
Αν κάποιος δεν έχει δει το ματς και του κρύψεις την στατιστική, θα στοιχημάτιζε πως τα εξαιρετικά νούμερα της ελληνικής ομάδας ήταν των ισπανών. Όμως η εικόνα διέψευσε τους πάντες. Διότι ο Ολυμπιακός φρόντισε παίζοντας με μυαλό και στόχευση, να «χτίσει» μία τεράστια νίκη, λεπτό με το λεπτό, κατοχή με την κατοχή, δεκάλεπτο με το δεκάλεπτο, απόφαση με την απόφαση. Επιτέλους, τα ποσοστά ευστοχίας εκτοξεύτηκαν στο 61% στο δίποντο και στο 44% στο τρίποντο, απέναντι σε μία ομάδα που κρατούσε μέχρι σήμερα τον αντίπαλο σε ποσοστά 48 και 31% αντίστοιχα. Ο Ολυμπιακός έβαλε 96 πόντους στην καλύτερη άμυνα της Ευρωλίγκας (69,7) και αυτό λέει πολλά για τις δυνατότητες και το ταλέντο του. Οι παίκτες του Μπαρτζώκα, είχαν συνάμα 20 ασίστ για μόλις 11 λάθη, έκαναν 7 κλεψίματα και είχαν ισορροπία στα ριμπάουντ.
Ο Σλούκας, ήταν για πρώτη φορά φέτος όπως πρέπει και τον ονειρεύονται ο προπονητής και όλος ο οργανισμός του Ολυμπιακού. Επιθετικός, με αποφάσεις και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό. Παρότι με 4/14 σουτ, έβαλε κρίσιμους πόντους, μοίρασε 10 ασίστ και κυρίως δεν έκανε ούτε ένα λάθος σε 33 λεπτά. Παίζοντας μάλιστα για όλο το δεύτερο ημίχρονο χωρίς ανάσα. Την Πέμπτη είναι δεδομένο πως θα χρειαστεί βοήθεια από τον Σπανούλη. Ο διεθνή γκαρντ είχε πανάξιους συμπαραστάτες τους καταπληκτικούς ΜακΚίσικ, Μάρτιν, ενώ τεράστια ήταν και η συμβολή των Παπανικολάου, Βεζένοοφ, Τζένκινς και Ζαν-Σαρλ. Ακόμα και ο Έλις στο πρώτο πεντάλεπτο του τρίτου δεκαλέπτου έβγαλε αντίδραση, όμως ο τίτλος του κρυφού MVP, πάει στον Άαρον Χάρισον.
Στην πρώτη του εμφάνιση μετά από ένα μήνα απουσίας λόγω τραυματισμού, ο Αμερικανός γκαρντ/φόργουορντ έπαιξε στο τέταρτο δεκάλεπτο τρεις εξαιρετικές άμυνες. Τα δύο κλεψίματα που έκανε και το ένα επιθετικό φάουλ, έγειραν οριστικά την πλάστιγγα προς Πειραιά μεριά. Αν μη τι άλλο, ήταν από τους παράγοντες που κανείς δεν περίμενε, όμως ο Χάρισον όπως και όλος ο Ολυμπιακός, διέψευσε απόψε γλυκά και επιβλητικά, άπαντες.
Το συγκλονιστικό «διπλό» αλλάζει άρδην την ψυχολογία στο εσωτερικό της ομάδας, που βλέπει πως η δουλειά που γίνεται αποδίδει σε μια έδρα που δεν το περίμενα κανείς. Βαθμολογικά, «σβήνει» κάποιες ήττες στο ΣΕΦ, αν και φέτος οι έδρες έχουν πάει… περίπατο. Ακολουθεί την Πέμπτη ακόμα πιο δύσκολο πλέον παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι. Ο Ολυμπιακός πρέπει να μείνει το ίδιο σοβαρός και να μην πιστέψει ότι έκανε κάτι φοβερό, ώστε να εξαργυρώσει με ένα χορταστικό 2/2 την… φόρα που πήρε στην Βαρκελώνη. Ο αποψινός, είναι θρίαμβος, αλλά θα έχει ακόμα μεγαλύτερη γλύκα, αξία και ουσία αν… διπλώσει το καλό σε 48 ώρες.
Υ.Γ.1: Για μία ακόμα φορά ο Ολυμπιακός έχει κάκιστη διαιτησία φέτος. Ακατανόητες αποφάσεις σε πολλές φάσεις από τους τρεις ρέφερι, όμως η δουλειά έγινε. Απορώ γιατί… ούρλιαζε στο τέλος ο «Σάρας» εναντίον τους. Λίγη φειδώ δεν βλάπτει…
Υ.Γ.2: Πίστη και υπομονή, όσο ποτέ άλλοτε φέτος, χρειάζεται ο Ολυμπιακός. Και επειδή αναπτύχθηκε, όπως πάντα μεταγραφολογία, να είστε σίγουροι πως αν δουν ότι κάτι χρειάζεται και κυρίως αν υπάρχει διαθέσιμο αυτό το… κάτι, δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια. Ας παίξει όμως για 5-6 ματς χωρίς προβλήματα και κορωνοϊούς η ομάδα, για να κρίνουμε όλοι καλύτερα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η νίκη στην Βαρκελώνη πρέπει να κρύψει τα προβλήματα. Εμπιστοσύνη όμως χρειάζεται…