SportSite.gr Αθλητικά νέα, ειδήσεις
Οι συζητήσεις για dream teams και ιδανικές ενδεκάδες είναι σαν σουφλέ σοκολάτας που σερβίρεται αχνιστό και έτοιμο να εκραγεί μπροστά σου.
Όσο και να ‘χεις φάει, ακόμα κι αν έχεις… ξεκοιλιδωθεί από τη μάσα, δεν μπορείς ν’ αντισταθείς στον πειρασμό να φας μια κουταλιά (λέμε τώρα)!
Αντιστοίχως, δεν έχει σημασία πόσα ντέρμπι έχεις παρακολουθήσει και πόσες κουβέντες έχεις κάνει με αφορμή τη διεξαγωγή τους κάθε χρόνο.
Όταν το θέμα πάει στην επιλογή παικτών (και μάλιστα πρωταγωνιστών) του παρελθόντος ΠΑΝΤΑ θα έχεις κάτι να συνεισφέρεις.
Είναι πάνω από τις δυνάμεις σου να μην πεις την άποψή σου και να μη διαφωνήσεις με αυτές που καταθέτουν οι υπόλοιποι «μυρωδιάδες».
Μόνο που το Παναθηναϊκός-ΑΕΚ έχει μια ιδιαιτερότητα:
Αυτοί που σημάδεψαν περισσότερο τα μεταξύ τους παιχνίδια, όχι μόνο είναι κοινώς αποδεκτές επιλογές (όσο μπορεί τελοσπάντων να συμβεί κάτι τέτοιο), αλλά σχηματίζουν και καλοφτιαγμένη ενδεκάδα βάσει θέσεων.
Μια μεικτή-φωτιά (με επιθετικογενείς προσανατολισμούς και σχηματισμό 4-4-2) που θα έκανε πλάκα σε κάθε αντίπαλο στην Ελλάδα.
Και είναι η εξής:
Τερματοφύλακας: Γιόζεφ Βάντσικ
Ο ανταγωνισμός με τον Ηλία Ατματσίδη είναι ισχυρός. Όχι τόσο εξαιτίας αποκρούσεων, αλλά εξαιτίας του… γκολ που είχε πετύχει ο Έλληνας γκολκίπερ στον τελικό του ‘97 κι έδωσε το Κύπελλο στην ΑΕΚ. Όμως ο Βάντσικ μετράει περισσότερες καθοριστικές παρουσίες σε ντέρμπι. Και έχει επιβεβαιώσει τον χαρακτηρισμό «βουνό» τόσες φορές, που σε κάποιες περιπτώσεις χρειάστηκαν άπιαστες γκολάρες (όπως του Ντέμη το 1998) για να νικηθεί.
Δεξί μπακ: Χάρης Κοπιτσής
Εδώ δεν χρειάζεται πολλή σκέψη. Η επιλογή ήταν προφανής. Διότι ναι, υπήρξαν δεξιοί μπακ του Παναθηναϊκού (όπως ο Αποστολάκης και ο Σεϊταρίδης) με εξαιρετικές εμφανίσεις απέναντι στην ΑΕΚ. Ωστόσο ο Κοπιτσής έχτισε απίθανη προσωπική παράδοση με τους «πράσινους»: Σφραγίζοντας νίκες τίτλου με ασύλληπτα σουτ σε διαδοχικές σεζόν και μπαίνοντας στα χείλη των οπαδών με συγκεκριμένο σύνθημα γι’ αυτές του τις επιδόσεις.
Στόπερ: Γιάννης Καλιτζάκης
Δεν συμπεριλαμβάνεται μόνο επειδή έχει φορέσει τις φανέλες και των δυο ομάδων. Συμπεριλαμβάνεται κι επειδή έχει υπάρξει καθοριστικός σε μεταξύ τους παιχνίδια. Στις μεγάλες μάχες που έδιναν τη δεκαετία του ’90 (όταν τα πρωταθλήματα διεκδικούνταν απ’ αυτούς) ο «νίντζα» ήταν πάντοτε παρών. Και μάλιστα ήταν εκείνος που πέτυχε (αν και αμυντικός) το καθοριστικό γκολ, με το οποίο ο Παναθηναϊκός πανηγύρισε διπλό έπειτα από 4 χρόνια στη Φιλαδέλφεια.
Στόπερ: Στέλιος Μανωλάς
Έχει γράψει τη δική του ιστορία (με ποικιλία τρόπων) στα αθηναϊκά ντέρμπι. Καταρχάς υπήρξε κομβικός σε αρκετές από τις νίκες της ΑΕΚ επί του μεγάλου αντιπάλου της εκείνη την εποχή. Σημαδεύτηκε και από άσχημες στιγμές (όπως το αυτογκόλ στον τελικό Κυπέλλου το 1994), αλλά έγινε και σκόρερ την τελευταία χρονιά της καριέρας του (στο 3-0 του 1998). Και φυσικά δεν ξεχνιέται το αμίμητο στιγμιότυπο με την… προσποίηση χειραψίας στον διαιτητή Παπαχίντζιο το 1995.
Αριστερό μπακ: Γρηγόρης Γεωργάτος
Ακούγεται οξύμωρο ένας παίκτης που έχει συνδεθεί κατά βάση με τον Ολυμπιακό να επιλέγεται σε κοινή ενδεκάδα Παναθηναϊκού-ΑΕΚ, αλλά είναι 100% δίκαιο. Γιατί ο Γεωργάτος δεν φόρεσε πολύ καιρό τα κιτρινόμαυρα και έπαιξε μόλις δυο ντέρμπι με τους «πράσινους». Ωστόσο το ένα απ’ αυτά στη Νέα Σμύρνη τη σεζόν 2003/04 το σημάδεψε για τα καλά: Βάζοντας δυο γκολ -στο δεύτερο εκ των οποίων έπιασε… κότσο τον Χαλκιά με ευφύεστατο πλάγιο σουτ.
Χαφ: Χρήστος Μαλαδένης
Θα μπορούσε να «εκπροσωπήσει» την ΑΕΚ στον χώρο του κέντρου και ο Τσάνκο. Ακόμα θυμούνται οι οπαδοί της (αλλά και αυτοί του Παναθηναϊκού) το ασύλληπτο γκολ από τη σέντρα. Παρόλα αυτά η θέση ανήκει στον Ξανθιώτη μέσο. Επειδή αγωνίστηκε σε πολλά (και καθοριστικά) ντέρμπι κι επειδή σκόραρε (αν και πιο οπισθοχωρημένος) δυο φορές σε αυτά: Με το πρώτο μάλιστα γκολ να χαρίζει διπλό στο ΟΑΚΑ και να ντουμπλάρει τις κιτρινόμαυρες νίκες της σεζόν 1997-98.
Χαφ: Χουάν Χοσέ Μπορέλι
Αυτή η θέση της ενδεκάδας κι αν ήταν «καπαρωμένη»! Μπορεί να υπήρξαν κι άλλα ποιοτικά δεκάρια με σημαντικές επιδόσεις σε Παναθηναϊκός-ΑΕΚ (όπως ο Τσιάρτας) ή και «οκτάρια» που θα μπορούσαν να βρεθούν για τον ίδιο λόγο στο σχήμα (όπως ο Βαγγέλης Βλάχος). Κανένας τους όμως δεν πέτυχε γκολ που σήμαινε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα, όπως έκανε ο «Χότα-Χότα» το 1996 με την κεφαλιά-ψαράκι που έβαψε πράσινο το ντέρμπι και τον τίτλο.
Δεξί εξτρέμ: Δημήτρης Σαραβάκος
Έπαιξε και στην ΑΕΚ (έχοντας μάλιστα καθοριστική συνεισφορά). Tην παρουσία του όμως στην ενδεκάδα των ντέρμπι την έχει επιβάλλει φορώντας την αγαπημένη του πράσινη φανέλα. Διότι πριν αστοχήσει ως κιτρινόμαυρος στο πέναλτι του τελικού το 1995 (υπό τους ήχους του «Μητσάρα βαζέλα, βγάλε τη φανέλα») είχε καρφώσει 9 φορές τους κιτρινόμαυρους σε πρωτάθλημα/Κύπελλο: Και μια εξ αυτών μ’ ένα αδιανόητο τακουνάκι στο ΟΑΚΑ τη σεζόν 1991/92.
Αριστερό εξτρέμ: Τόνι Σαβέβσκι
Η πληθωρική του παρουσία συνολικά δεν γινόταν ν’ αποτυπωθεί μόνο με αριθμούς. Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού όμως συνέβαινε και αυτό με τον Σκοπιανό άσο. Απέναντι στους «πράσινους» ο εκ των καλλιτεχνών εκείνης της ΑΕΚ είχε ΚΑΙ τις περισσότερες συμμετοχές ΚΑΙ τα περισσότερα γκολ (4) από κάθε άλλον αντίπαλο. Πέρα, δε, από νίκες πρωταθλήματος, βοήθησε με αυτά να κατακτηθεί και ένας τίτλος (όπως το Σούπερ Καπ του 1997).
Επιθετικός: Κριστόφ Βαζέχα
Δεν ήταν το αγαπημένο του θύμα, αλλά και η ΑΕΚ είχε… κακοπεράσει στα χέρια (ή μάλλον στα πόδια) του Πολωνού «killer». Πέρα από την ταλαιπωρία στην οποία υπέβαλε τον Νίκο Κωστένογλου (σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ζευγάρια των αθηναϊκών ντέρμπι) ο Βαζέχα κόλλησε συνολικά επτά γκολ στους «κιτρινόμαυρους». Και το ενα εξ αυτών συνδέθηκε άμεσα με τίτλο, αφού προήλθε από το πέναλτι που κέρδισε ο ίδιος στο 120’ του τελικού Κυπέλλου το 1995.
Επιθετικός: Ντέμης Νικολαΐδης
Σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό (όπου έπαιρνε φωτιά) ο Παναθηναϊκός δεν δέχθηκε τόσα γκολ από τον Ντέμη. Αυτά τα τρία όμως που πέτυχε με τη φανέλα της ΑΕΚ απέναντι στους «πράσινους» ήταν πραγματικά ένα κι ένα: Γιατί το πρώτο υπήρξε αριστούργημα (με στροφή αλά Γκερντ Μίλερ το ’98). Το δεύτερο είχε σφραγίσει την τελευταία νίκη της «Ένωσης» στη Λεωφόρο μέχρι… πέρυσι. Και το τρίτο ήταν επίσης μνημειώδες με κεφαλιά-ψαράκι στη λάσπη του «Νίκος Γκούμας».
