Συγκεκριμένα, μίλησε:

-Για τα προσωπικά του: “Είμαι τυχερός που έχω στο πλάι μου τη σύζυγό μου Στέλλα, με την οποία έχουμε τρεις υπέροχους γιους. Είμαστε πολλά χρόνια μαζί και με έχει στηρίξει πολύ. Έμενε 3-4 στενά πιο πάνω από το πατρικό μου στην Καισαριανή και από τότε που ήμαστε μαζί  αποτελεί το άλλο μου μισό. Πιστεύω πάρα πολύ στο Θεό. Έπειτα από κάθε γκολ φίλαγα το σταυρουδάκι που έχω ακόμα στο λαιμό μου. Ως άνθρωπος θέλω το τέλειο και δεν μου αρέσει η προχειρότητα. Στην Ελλάδα με εκνευρίζει η προχειρότητα που αντιμετωπίζουν το σπορ. Ο ερασιτεχνισμός στο μεγαλείο του τολμώ να πω. Στην Αγγλία αγαπάνε το ποδόσφαιρο. Κάνουν τον ποδοσφαιριστή να νιώθει ξεχωριστός”.

-Για το αν είναι Ολυμπιακός ή Παναθηναїκός: “Ακόμα με ρωτάνε, αν είμαι Παναθηναїκός ή Ολυμπιακός. Και να θες να πεις τι ομάδα είσαι εδώ στην Ελλάδα, ξέρεις πως είναι δύσκολο. Ήμουν Παναθηναїκός μικρός, αφού ο μπαμπάς μου έπαιζε στον Παναθηναїκό, ενώ ο αδερφός μου ήταν ΑΕΚ. Κάθε πρώτη Κυριακή πηγαίναμε να δούμε με τον πατέρα μου τον Παναθηναїκό και κάθε δεύτερη, με τον αδερφό μου, την ΑΕΚ. Όταν πήγα στον Ολυμπιακό, με όλα αυτά που έζησα και πέτυχα -και ήταν πάρα  πολλά-  έγινα Ολυμπιακός. Όλος ο κόσμος το ξέρει. Σε κάθε ομάδα που αγωνίστηκα έδωσα τα πάντα και αποτελεί ξεχωριστό μέρος στην καρδιά μου”.

-Για τη φυγή του από τον Ολυμπιακό: “Οι σχέσεις μας παρέμειναν πολύ καλές και με το κ. Κόκκαλη. Υπήρχε διαφωνία στο οικονομικό κομμάτι. Δεν έγινε κάτι παρασκηνιακό. Χωρίσαμε σαν φίλοι. Βάζεις μια τιμή για τον εαυτό σου στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο και η άλλη πλευρά το δέχεται ή όχι. Δεν ήταν η μόνο η Μπόλτον, ήταν το δέλεαρ της Πρέμιερ Λιγκ και αποζημιώθηκα με το παραπάνω. Στην Αγγλία ζήσαμε το σεβασμό, τον πολιτισμό και σε συνάρτηση με τις επαγγελματικές επιτυχίες μου, νομίζω πως η επιλογή μου ήταν πολύ καλή”.

-Για την εύνοια των διαιτητών στο ελληνικό πρωτάθλημα: “Δεν νομίζω πως πρόκειται να αλλάξει αυτό. Οι μεγάλες ομάδες θα προστατευτούν πιο πολύ από τις μικρομεσαίες και αυτό συμβαίνει παντού. Είναι στο υποσυνείδητο του διαιτητή. Έχω δει σφυρίγματα, όταν έπαιζα στον Ολυμπιακό, σε παιχνίδια στα οποία κερδίζαμε 2-0 ή 3-0 και ο διαιτητής σφύριζε λάθος. Αυτό δεν εξυπηρετούσε τον Ολυμπιακό”.

-Συγκρίνοντας την τότε ομάδα του Ολυμπιακού με τη σημερινή: “Θεωρώ ότι η ομάδα του 7 συνεχόμενου ήταν η πιο πλήρης που είχαμε ποτέ. Μόνο ο Ριβάλντο θα χωρούσε σ’ αυτή την ομάδα”.

-Για τον Σίλβα και τον Ελευθερόπουλο: “Είναι νέος προπονητής και καλός ο Πορτογάλος. Έχει όραμα, φλόγα, δείχνει τελειομανής. Πάντως Θα μπορούσε π.χ. να είναι  και ο Ελευθερόπουλος στον πάγκο του Ολυμπιακού. Ο Δημήτρης έχει το μεγάλο προσόν να ξέρει τον Ολυμπιακό. Ξέρει τα πάντα για το σύλλογο”.

-Για το πήγαινε-έλα των παικτών: “Πρέπει να δει κανείς και το brand name του συλλόγου. Ο Ολυμπιακός έχει γίνει –θα έλεγα- μια καινούργια Πόρτο. Κάνει παραγωγή ποδοσφαιριστών, τους πουλάει ακριβότερα σε μεγάλα κλαμπ από ό,τι τους αγοράζει”.

-Για την περίπτωση να βρεθεί κάποια μέρα στον πάγκο του Ολυμπιακού: “Έχουμε ματώσει για τη φανέλα του Ολυμπιακού. Υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα απ’ αυτό, δηλαδή να σου δώσουν τα κλειδιά της ομάδας; Πάντως, αν μπορούσα με κάποιο μαγικό τρόπο να το κάνω, την ομάδα που θα ήθελα να κοουτσάρω είναι την ομάδα του Ολυμπιακού που κατέκτησε το 7 συνεχόμενο πρωτάθλημα”.

-Για τον ΠΑΟΚ: “Μόνο ο ΠΑΟΚ μπορεί να εκτοπίσει τον Ολυμπιακό. Έχει την οικονομική δυνατότητα ελέω Σαββίδη. Όσο ο Ολυμπιακός είναι πιο δυνατός οικονομικά από τους αντιπάλους του, θα είναι δύσκολο να τον εκτοπίσει κάποια άλλη ομάδα”.

-Για τα γκολ που θυμάται: “Το γκολ που πέτυχα με την Πόρτο στο ΟΑΚΑ σημάδεψε την καριέρα μου, ενώ εξίσου σημαντικό ήταν και αυτό στο παγωμένο Ζάγκρεμπ κόντρα στην Κροάσια. Το γκολ που πέτυχα με την Μπόλτον κόντρα στον Άρη, ήταν ένα γκολ που θυμάμαι εξίσου, ένα γκολ, που δεν μπορούσα να το αποφύγω. Όταν δένεις τα κορδόνια σου και μπαίνεις στο γήπεδο, παίζεις για την ομάδα σου”.

-Για τη Ριζούπολη: “Είχε πολύ ένταση, πραγματικά δεν ήταν ωραίο. Σε κανέναν δεν αρέσει ό,τι συνέβη. Ήταν αυτό που ήταν, “It is what it is” που λένε και οι Αμερικανοί. Είχαμε πάει  νωρίς στο γήπεδο, χωρίς να έχουμε φάει και να έχουμε κοιμηθεί και  ήμασταν άπαντες μέσα στην ένταση. Πάντως δεν μου αρέσουν τέτοιες καταστάσεις γενικά στα γήπεδα π.χ. όπως βιώναμε και εμείς τα ίδια  όταν αγωνιζόμασταν στην Τούμπα”.

-Για το πώς δουλεύει προπονητικά: “Παρακολουθώ τα πάντα και δουλεύω ώρες στο γήπεδο και στο σπίτι. Είμαι αφοσιωμένος σ’ αυτό που κάνω, γιατί θέλω να πετύχω. Προσπαθούσα όταν έπαιζα να πάρω τα καλύτερα στοιχεία από τους προπονητές μου. Τώρα παρακολουθώ και μελετώ μεγάλους προπονητές για να μαθαίνω”.

-Για  τον Πανηλειακό: “Με τον Πύργο έχω καταπληκτικές αναμνήσεις. Έμενα μόνος μου σ’ ένα δυαράκι που μου είχε δώσει η ομάδα. Κάθε μέρα  ήμουν παρέα με τον Τζόρτζεβιτς και πετύχαμε πολλά με τον Πανηλειακό. Μακάρι όλοι οι πρόεδροι να είναι σαν τον κ. Σταυρόπουλο. 1 του μηνός έπαιρνες μισθό και 15η τα πριμ”.

-Για την Εθνική τότε και σήμερα: “Κατακτήσαμε το EURO, γιατί όπως λέμε στην προπονητική, ήμασταν  team building, ήμασταν μια γροθιά. Η Εθνική δεν ήταν κέντρο διερχομένων. Ήταν ο Ότο, ο βοηθός του και ο Γιώργος Παπαλάνης μαζί με τον Βασίλη Χατζηαποστόλου. Το μυστικό είναι: λίγοι άνθρωποι γύρω από την Εθνική. Η ομάδα πέρασε μια καμπή με τον αποκλεισμό. Πιστεύω να την ξεπεράσει και να βρει το δρόμο της”.

Στην εκπομπή παρενέβησαν οι Δημήτρης Ελευθερόπουλος, Τάκης Λεμονής και Κυριάκος Τοχούρογλου

Δημήτρης Ελευθερόπουλος: “Ήταν ευλογία για κάποιον προπονητή να έχει κάποιον παίκτη σαν το Στέλιο. Δούλευε πολύ, ήταν παίκτης υπόδειγμα και είναι πολύ καλός μου φίλος. Κάναμε και πλάκες π.χ. όταν τελείωνε η προπόνηση, για να του κάνω πλάκα και να τον νευριάσω του έλεγα σούταρε και εγώ θα αποκρούω με το ένα χέρι. Αυτός, έστελνε την μπάλα άουτ”.

Τάκης Λεμονής: “Βασικό χαρακτηριστικό του, πώς γυάλιζε το μάτι του πριν από τα μεγάλα παιχνίδια. Αυτό το συστατικό ήταν καταπληκτικό. Αυτός ήταν και ο λόγος που έφτασε τόσο ψηλά. Ένα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο, στα αποδυτήρια της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στο 1-4, περίμενε πώς και πώς ν’ αρχίσει το ματς,  φώναζε  στο διάδρομο, περιμένοντας το σφύριγμα του διαιτητή”.

Κυριάκος Τοχούρογλου: “Με το Στέλιο περάσαμε 4-5 χρόνια πολύ καλά στον Ολυμπιακό. Κάναμε ντεμπούτο με την Πόρτο, που κερδίσαμε με την γκολάρα του Στέλιου. Σπουδαίος άνθρωπος, μεγάλος ποδοσφαιριστής, που ευτυχώς για εμένα ως τερματοφύλακας τον είχα συμπαίκτη”.